شماره تماس: ۲۲۰۱۱۱۸۰-۰۰۹۸۲۱

کمک‌ VMware به امنیت زیرساخت‌های دیجیتال جهان و هر جای دیگر

/0 دیدگاه/در , , , , /توسط

Security Connect 2021 نوآوران و دست‌اندرکاران را برای تغییر استراتژی‌های امنیتی گرد هم‌ می‌آورد.

PALO ALTO، کالیفرنیا ــ سیم اتصال (Business WIRE)  ــ امنیت اتصال ۲۰۲۱ ــ اولین سال همه‌گیری جهانی برای بسیاری از سازمان‌ها، ‌همه‌چیز را در مورد بقا و انعطاف‌پذیری، سرعت بخشیدن به پذیرش ابرهای خصوصی و عمومی و پشتیبانی از نیروی کار در هر مکان را توضیح می‌داد. با این حال، ایجاد سرعت به سمت تحول دیجیتال خیلی سریع فضای تهدید را گسترش داده و مهاجمان از فرصت استفاده کرده و از این آسیب‌پذیری‌های جدید استفاده کرده‌اند.

Security Connect 2021 یک رویداد مجازی رایگان است که مبتکران و پزشکان را از سراسر جهان گرد هم‌ می‌آورد تا بررسی کنند چه عامل متغیر و چه موارد بعدی در امنیت وجود دارد.

در حال حاضر در Security Connect 2021، VMware، Inc. نوآوری‌هایی را برای ایمن‌سازی بهتر و زیرساخت‌های دیجیتال جهان و فضاهای کاری اعلام می‌کند. برای رفع خطرات تهدیدهایی که مدام تغییر می‌نمایند، VMware  تعریف مجددی از امنیت برای کمک به سازمان‌ها و محافظت بهتر از تمام نقاط کنترل و ساده‌سازی امنیت Zero-Trust ارائه می‌کند.

 

 

پاتریک مورلی، معاون ارشد رئیس و مدیر کل واحد تجارت امنیتی VMware، گفت: «حملات مخرب، دشمنان پیچیده‌تر و تخلفات بیشتر از هر زمان دیگری آسیب‌ می‌رسانند. ما اکنون در یک نقطه عطف اساسی هستیم و باید قدرت را به دست مدافعان برسانیم. زمان آن رسیده است که رویکرد جدیدی در زمینۀ امنیت، ساده‌تر، سریع‌تر و هوشمندانه به منظور محافظت از جهان در برابر حملات سایبری کمک کند.»

فرانک دیکسون معاون برنامۀ ایمن‌سازی، امنیت و اعتماد در IDC را پیچیده و دشمن امنیت می‌داند و به طور پیش‌فرض، انعطاف‌پذیری را در آن مبنا قرار داده است. سازمان‌ها هنوز این موضوع را نقض می‌کنند، زیرا ما در تحولات نوآورانۀ دیجیتال، خودِ امنیت را در درجۀ اول قرار نداده‌ایم. VMware به دنبال این است تا تیم‌های امنیتی را با روشی ساده و داخلی برای دفاع سریع‌تر و دقیق‌تر در برابر تهدیدات به‌روزرسانی کند.

 

ساده‌سازی امنیت اعتماد صفر برای به دست آوردن دید بهتر و کنترل زیرساخت‌های دیجیتال

برای اجرای مؤثر رویکرد اعتماد صفر، سازمان‌ها برای تنظیم کنترل‌های امنیتی در محیط‌های توزیع‌شده به اطلاعات زمان واقعی احتیاج دارند. VMware همچنان به ایجاد امنیت در زیرساخت‌های دیجیتال کمک‌ می‌کند تا مشتریان بتوانند زمینه‌های معتبری را از محیط خود به دست آورند و سطح حمله را بدون افزودن پیچیدگی عملیاتی کاهش دهند. این رویکرد متصل، نقاط مهم کنترل کاربر، دستگاه‌ها، بارهای کاری و شبکه‌ها را با داده‌های لازم از همۀ منابع برای یک استراتژی ساده، سریع و هوشمند Zero-Trust گرد هم‌ می‌آورد.

بهتر است فضای کار در هر کجا را بدون تجربۀ به خطر ‌انداختن ایمن کنید

نحوۀ کار ما برای همیشه تغییر کرده است. امروز اعلام شد، VMware 2021 Global Security Insights Report حاکی از آن است که ۷۶ درصد سازمان‌ها از افزایش حملات خبر‌ می‌دهند و اکثریت آن‌ها به کار از راه دور و گسترش فضای تهدید اشاره دارند. برای رسیدگی به تغییر نیروی کار توزیع شده و چالش‌های امنیتی جدید و بی‌سابقه، VMware  فضای کاری VMware Anywhere را معرفی کرد، یک راه‌حل برای کمک به شرکت‌ها طراحی شده است که در ارائۀ تجربیات بهتر و ایمن‌تر به کارمندان خود فارغ از اینکه در کجای دنیا هستند، کمک کند. VMware Anywhere Workspace VMware Workspace ONE، VMware SASE و VMware Carbon Black Cloud را گرد هم آورده و به سازمان‌ها امکان‌ می‌دهد تا تجربۀ کارمندان چند حالته را مدیریت نمایند، edge توزیع شده را ایمن‌تر کرده و فضای کار را خودکار کنند.

 

بهتر است مرکز داده را سریع‌تر و باهوش‌تر ایمن کنید

VMware تهدیدهایی را یافت که بر خلاف وجود کادر دفاع محیطی، بازیگردان‌های مخرب به طور فعال در شبکه فعالیت‌ می‌کنند. شرکت‌ها به یک روش بهتر نیاز دارند تا برای دفاع از حجم زیادی از‌ ترافیک شبکۀ داخلی (شرقی / غربی) از آن دفاع کنند و در مراکز داده در برابر حملات سایبری جریان دارد، فایروال تعریف شده سرویس VMware NSX تنها فایروال داخلی توزیع شده و مقیاس‌پذیر با توان ۲۰‌ترابایت در ثانیه است که از کلیۀ ‌ترافیک شرق به غرب در تمام بارهای کاری بدون تغییر شبکه محافظت‌ می‌کند. این شامل یک فایروال L4-L7، سیستم تشخیص / پیشگیری از نفوذ است  (IDS / IPS) که network sandbox و تجزیه و تحلیل‌ ترافیک شبکۀ مبتنی بر رفتار را نشان می‌دهد. با Firewall تعریف شده از طرف سرویس NSX، تیم‌های امنیتی‌ می‌توانند از‌ ترافیک مرکز داده در شرایط مجازی، فیزیکی، کانتینر شده و… استفاده کنند.

 

برای فعال کردن فضای کاری پویا و انعطاف‌پذیر، از برنامه‌های مدرن و بارهای ابری امن بهتر استفاده کنید

سازمان‌هایی که از طرف VMware مورد بررسی قرار گرفته‌اند، گزارش‌ می‌دهند که ۹۰ درصد ابتکارات کاربردی متمرکز بر نوسازی است. نرم‌افزار VMware Carbon Black Cloud Container  و راه‌حل اتصال نرم‌افزار VMware به محافظت بهتر از محیط برنامه‌های مدرن کمک‌ می‌کند. ظرف VMware Carbon Black Cloud قبل از استفاده در خطرات تولید، تجزیه و تحلیل و کنترل‌ عمل می‌نماید و همکاری بهتر بین تیم‌های InfoSec و DevOps را برای کاهش خطر و محافظت از ابرهای عمومی و محیط‌های داخلی Kubernetes امکان‌پذیر‌ می‌نماید. راه‌حل اتصال نرم‌افزارهای جدید VMware مجموعه‌‌ای غنی از خدمات تحویل برنامه‌های کاربردی یکپارچه را ارائه‌ می‌دهد که اپراتورها را قادر‌ می‌سازد تا به طور متمرکز مسیریابی‌ ترافیک، انعطاف‌پذیر و سیاست‌های امنیتی برای محیط‌های چند سایته و ابرها را مدیریت کنند.

 

تعریف مجدد امنیت برای مشتریان و شرکای VMware

Angel MedFlight به بیماران و خانواده‌های آن‌ها کمک‌ می‌کند تا برای مراقبت‌های تخصصی به بیمارستان‌های سراسر کشور برسند.

پاول گرین، مدیر ارشد توسعه در Angel MedFlight، گفت: « Angel MedFlight بسیار به خطوط تولید VMware متکی است، اعم از استقرار Workspace ONE، استفاده از SD-WAN یا استفاده از راه‌حل‌های Carbon Black برای کمک به امنیت محیط زیست. تمرکز ما باید کاملاً روی بیماران و خانوادۀ بیماران ما باشد، بنابراین داشتن یک راه‌حل مقیاس‌پذیر که خارج از چهارچوب باشد بسیار مهم است. VMware همان صفحه شیشه‌‌ای را تحویل‌ می‌دهد.»

World Wide Technology  استراتژی دیجیتال، فناوری نوآورانه و راه‌حل‌های زنجیرۀ تأمین را به سازمان‌های بزرگ دولتی و خصوصی در سراسر جهان ارائه‌ می‌دهد.

مت بری، مشاور اصلی امنیت در فناوری جهانی گفت: «با  VMware، تیم‌های امنیتی و عملیاتی ما‌ می‌توانند صفحه شیشه‌‌ای مورد استفادۀ خود را حفظ کنند.» «از طریق استفاده از قابلیت‌های VMware Carbon Black Cloud و vCenter، تیم‌های ما به راحتی‌ می‌توانند دید خود را بدون از دست دادن عملکرد حفظ نمایند.»

Red Canary هر سازمانی را قادر‌ می‌سازد تا بیشترین تأثیر خود را بگذارد؛ بدون‌ترس از حملات سایبری

کریس روت، یکی از بنیان‌گذاران و مدیران ارشد محصولات در Red Canary، گفت: «ما شاهد یک حملۀ گسترده در حملات سایبری هستیم، که پاسخ‌دهندگان حوادث در جهان را تحت فشار قرار داده است.»VMware Carbon Black همیشه یکی از بهترین ابزارهای پاسخگویی به حوادث در دسترس مدافعان بوده است. راه‌حل‌های امنیتی VMware در میان این افزایش حملات به ما کمک کرده است، زیرا ما‌ می‌توانیم به سرعت یک تخلف را کنترل کنیم و جریان را بر ضد آدم‌های بد قرار دهیم.

ابر همگرایی (hyperconvergence) چیست؟

/0 دیدگاه/در , , , , /توسط

از میان بسیاری از تعاریف ابر همگرایی که در دهۀ گذشته از طرف فروشندگان ارائه شده است، در اینجا تعریفی ارائه می‌شود که باید تمام زمینه‌ها را پوشش دهد: یک مرکز داده که از ابر همگرایی (HCI) استفاده می‌کند، بارهای کاری (‌نرم‌افزار) را قادر می‌سازد تا در تمام زمینه‌ها به کار گرفته و میزبانی شوند و با استفاده از ‌سخت‌افزار طراحی شده برای مقیاس‌گذاری و تنظیم نیازهای مختلف حجم بالای کاری، همراه با تغییر شرایط کار خود مرکز داده، در بخشی دیگر مدیریت می‌شود. نیازهای ‌نرم‌افزار از جانب کلیه ‌سخت‌افزارهای موجود در مرکز یا خوشۀ ابرهمگرا پاسخ داده و برطرف می‌شود و به صورت جمعی عمل می‌کند.

HCI ‌، سخت‌افزار است

تفاوت کلیدی در اینجا ‌سخت‌افزار است. امروزه در مراکز داده تعداد زیادی از سیستم‌های استقرار و تنظیم حجم کار وجود دارد. شما با کوبرنتس آشنا هستید. شما همچنین ممکن است با بسیاری از نسخه‌های مارک برجستۀ Kubernetes امروزی، مانند Tanzu VMware ، Ezmeral HPE ، و Openshift و Red Hat’s آشنا شده باشید. همه این سیستم‌ها باعث می‌شوند که استفاده از مقادیر قابل توجهی اتوماتیک‌سازی، کلاس‌های جدیدی از حجم کار کانتینر شده توسعه، آزمایش، استقرار و مدیریت در سیستم‌های کاملاً تنظیم شده انجام شود و كوبرنتس از جانب قهرمانانی ارتقا می‌یابد كه علناً استدلال كرده‌اند هماهنگی اهداف اساسی بیش از حد همگرایی را برآورده می‌كند، بنابراین پشتیبانی HCI از بخش‌های ‌سخت‌افزاری را غیرضروری و حتی منسوخ می‌كند.

اما Kubernetes در ‌سخت‌افزار به تکامل نرسیده است ــ حداقل هنوز نه. با تعریف همه،HCI  بهسختی به سرورها متصل می‌شود. اگر HCI یک وسیله باشد، عبارت است از: سیم‌کشی ‌سخت‌افزار هواپیماهایی که کنترل سرورها را در دست دارند. اصل پیشنهاد ارزش HCI در حال حاضر این است که داشتن کنترل در ‌سخت‌افزار، روندها را تسریع کرده و بهره‌وری را سرعت می‌بخشد.

به طور معمول، جابه‌جایی کنترل روی شبکه، ذخیره‌سازی، مدیریت و امنیت از ‌نرم‌افزار به ‌سخت‌افزار باید به فرایندهای سریع‌تر با تأخیر کمتر منجر شود و دسترسی گسترده‌تر به منابع آن را کمتر کند.

بنابراین این همه صحبت دربارۀ «نرم‌افزار HCI» چیست؟

با این حال، امروزه بسیاری از اجزای اصلی ‌نرم‌افزار در بازار وجود دارد، به ویژه برای شبکه که خود را به عنوان ابرهمگرا و به عنوان بخشی از HCI یا به عنوان واحدی از سیستم‌عامل‌های HCI سازندۀ خود تبلیغ می‌کنند. به‌هم‌ریختگی‌ها با معرفی مفهوم مرکز داده تعریف شده از طریق ‌نرم‌افزار (SDDC) آغاز می‌شود.HCI  به گفتۀ فروشندگان، SDDC  را فعال می‌کند.

در مورد این قسمت تعریف درستی دارند، اگر شما تعریف گسترده‌تر «‌نرم‌افزار» را به عنوان هر چیز دیجیتال بپذیرید که جایگزین بخش فیزیکی ـ به طور خاص می‌شود، کد پیکربندی را قبول می‌کنید. SDDC اپراتورها را قادر می‌سازد تا با استفاده از کد منبع، پیکربندی سیستم‌ها را مشخص کنند. به عبارت دیگر، آنها می‌توانند مجموعه مؤلفه‌ها و تأمین منابع را ‌برنامه‌ریزی کنند. به این معنا که هر برنامه‌ای ‌نرم‌افزاری دارد، بنابراین این توضیح دقیق «نرم‌افزار HCI» است. سیستم‌عامل‌های HCI در واقع کدی را که SDDC  برای پیکربندی مراکز داده استفاده می‌کند، از طرف این اپراتورها تولید می‌نمایند. آن‌ها نیازهای سرورها، محل قرارگیری و در دسترس بودن منابع را تعیین می‌کنند و تنظیمات لازم را انجام می‌دهند. از این نظر، HCI  هدف و برخی از عملکردهای SDDC  را قرض می‌گیرد، در حالی که بیشتر مسئولیت کنترل را به اتوماتیک‌سازی می‌سپارد.

در پایان، آنچه که این پیکربندی انجام می‌دهد، تحویل دستورالعمل‌ها به ‌سخت‌افزار HCI است. در یک سطح اساسی، HCI ‌ نوعی سخت‌افزار است.

بحث‌های زیادی از طرف مهندسان خوش‌فکر ارائه می‌شود با این مضمون که آن‌ها دندان لق خود را به منظور پیش‌فرض ‌نرم‌افزاری نبودن HCI درمی‌آورند. و هنوز هم به اصطلاح می‌توانید «‌نرم‌افزار HCI» را بیابید. آنچه که بسیار مهم‌تر از درستی یک طرف یا طرف دیگر است، این است که آیا این ‌نرم‌افزار مزایای واقعی را برای مرکز دادۀ شما فراهم می‌کند (احتمال زیادی وجود دارد) و از قضا اگرچه به همان اندازه مهم است، آیا ‌نرم‌افزار HCI برای یک فروشنده می‌تواند در همان پلت‌فرم ‌سخت‌افزار HCI فروشندۀ دیگر باشد (احتمال بالای صفر وجود دارد).

به خاطر این مقاله، در واقع زیرساخت مرکز داده از ‌نرم‌افزار و ‌سخت‌افزار تشکیل شده است. با وجود این HCI ریشه در ‌سخت‌افزار دارد.

هر سازنده اجزای HCI آن را مهندسی کرده است تا در برابر یک سیستم مدیریت متمرکز پاسخگو باشد. این سیستم می‌تواند بارهای کاری را در جایی قرار دهد که بتوان به طور مؤثرتر آن‌ها را اجرا کرد، فضای ذخیره‌سازی و حافظه را برای آن بارهای کاری دسترس‌پذیر می‌کند و ــ اگر سیستم به اندازۀ کافی هوشمندانه باشد ــ دیدگاه بارهای کاری شبکه را تغییر دهد تا رسیدگی به منابع توزیع شده نه‌تنها آسان‌تر بلکه ایمن‌تر هم باشد.

این در صورتی است که همه‌چیز بر مبنای تبلیغات کار ‌کند. از زمان تأسیس، ابرهمگرایی نوعی حالت ایدئال بوده است. این ایدئال همیشه از اجرای واقعی خود حداقل یک قدم جلوتر قرار داشت. در منابع قبلی این مقاله، ما چندین پاراگراف را صرف توضیح آنچه کردیم که دقیقاً «همگرایی» در ابر همگرایی معنا می‌شد. در شکل فعلیHCI، تا حد زیادی بی‌ربط است. در واقع از اینجا به بعد، ما فقط می‌خواهیم از آن با عنوان “HCI” در شرکت مخفف‌هایی مانند “ITT”، “NCR” و “AT&T” نام ببریم که دیگر اصطلاحات اصلی خود را ندارند.

برخی از افراد امروزه HCI را به عنوان تمایز مصنوعی بین سرورهای سازمانی تولیدکننده از محصولات دیگر درک می‌کنند. این استدلالی است که شما همچنان از سازندگان سیستم‌های هماهنگی حجم کار مشاهده خواهید کرد، بسیاری از آن‌ها بخشی از جنبش منبع باز هستند. در این مقاله از ارزیابی فضایل استدلال‌های هر دو طرف جلوگیری خواهد شد. در عوض، این بررسی HCI را در حالت فعلی ارائه می‌دهد و هرگونه قضاوت کیفی را به مورخان واگذار می‌کند.

لایه‌های مختلف HCI

از آنجا که فروشندگان در فضای بازار HCI اهداف پایانی این فناوری را در درجات مختلف دنبال می‌کنند، مهم است که HCI را از سطح بنیادی تعریف کنیم و سپس به سطوح عمیق‌تری برویم که در آن برخی از سیستم‌ها ممکن است چنین چیزی را انتخاب نکنند. هر سطح عمیق‌تر ممکن است کمتر به برخی از فعالان بازار مربوط باشد و ممکن است سرمایه‌گذاری‌های فکری آن‌ها در HCI  به اندازۀ دیگران عمیق نباشد.

  1. اساساً HCI از طریق تعبیه Hypervisor جز responsible مسئول میزبانی و مدیریت ماشین‌های مجازی در ‌سخت‌افزار پیاده‌سازی می‌شود.یک سرور با قابلیت HCI نقش یک Hypervisor را در یک مجموعه virtualization (مجازی‌سازی) ایفا می‌کند. این سیستم برای بارگذاری کار، اجرای ماشین مجازی و مهاجرت آن‌ها در جای دیگر شبکه در صورت لزوم ساخته شده است.
  2. اساساً، HCI محیط مورد نیاز یک حجم کار VM را از منابع مرکز داده ایجاد می‌کند که به عنوان کالا با هم ادغام شده‌اند. بنابراین «همگرایی»توان پردازشگر و ظرفیت ذخیره‌سازی دو کالایی هستند که با هم جمع می‌شوند.  HCIمی‌تواند فضا و توان مورد نیاز برای یک بار کاری مشخص را در زمان فعلی تأمین کند.
  3. تا همین اواخر، سیستم‌عامل‌های HCI معمولاً اجزای یکپارچه برایذخیره‌سازی از طریق ‌نرم‌افزار (SDS)  را شامل می‌شدند. ریشۀ آن، سازوکاری برای جمع کردن منابع ذخیره‌سازی از یک آرایه به یک واحد منطقی (LUN)  است. اگر SDS کار خود را در یک محیط HCI انجام دهد، کاملاً جایگزین شبکۀ ذخیره‌سازی (SAN) می‌شود. بسیاری از فروشندگان، SDS  را در گزاره‌های ارزش HCI  خود قرار داده‌اند، اگرچه با گذشت زمان، جداگانه SDS را به عنوان یک راه‌حل برای خود ارائه کردند. اکنون استدلال‌های فعالی وجود دارد مبنی بر اینکه SDS  خود را از HCI جدا کرده است و بازار مستقل خود را دارد.Dell EMC اخیراً «از نو تصوراتی» از VxRail، که یک پلت‌فرم HCI مبتنی بر ‌سخت‌افزار است، تقسیم کار را رسمیت می‌بخشد و باعث می‌شود مؤلفه SDS  از جانب مشتری تعیین شود.
  4. تأکید HCI از منظر مدیریت سیستم‌ها روی یک کنسول پیش‌رونده است که ممکن است کل مرکز داده از آن استفاده کند.شما وب‌سایت‌هایی را دیده‌اید که در واقع سه یا چهار نشریه (یا ۱۶ یا ۱۷) وجود دارند که همه از طریق صفحۀ اول به هم پیوند خورده‌اند. بنابراین از نظر هیچ‌کس جای تعجب ندارد که مجموعه‌ای از خدمات مدیریتیِ همه را می‌توان در یک دسته جمع کرد و از یک فهرست آن را انتخاب کرد. ابزارهای مدیریت HCI که به طور واقعی برای کار با یکدیگر طراحی شده‌اند، بر خلاف اینکه به طور جداگانه از یک لیست انتخاب شوند، در مجموع یک نمایش معنی‌دار از کل سیستم را به عنوان یک کنسول یا «داشبورد» واحد تولید می‌کنند. یک بازار جداگانه برای ‌نرم‌افزار مدیریت زیرساخت مرکز داده (DCIM) وجود دارد که HCI سعی در بی ربط کردن آن دارد.
  5. سیستم‌عامل‌های HCI برخی از فروشندگانپلت‌فرم‌هایی را در اختیار دارند که به طور مستقیم در سطح عمیق‌تری از یک شبکۀ آدرس‌دار به هم متصل می‌شوند. به عنوان مثال، یک لینک ممکن است چندین دستگاه ذخیره‌سازی را در یک مرکز داده به هم پیوند دهد و آن‌ها را به عنوان یک مجموعه با آدرسی مشخص برای دیگران ایجاد کند.
  6. بارهای مدرن برای کانتینرسازی دوباره ساخته می‌شوند که از جانب داکر آغاز شده و Kubernetes آن را تمدید کرده است. این یک کلاس از virtualization است که روی مجازی‌سازی حجم کار متمرکز می‌شود تا سیستم‌عامل بتواند آن را میزبانی کند، در مقابل virtualization سیستم‌عامل قرار دارد، بنابراین می‌تواند از حجم کار پشتیبانی کند. ریشۀ آن،HCI  از یک ‌هایپروایزر در سطح ‌سخت‌افزار استفاده می‌کند. مزایای استقرار یک لایۀ virtualization در سطح hypervisor برای پشتیبانی از لایۀ مجازی‌سازی دیگر در سطح بار کاری، هنوز مورد بحث قرار دارد. با این حال طرفداران آن این نظریۀ قانع‌کننده را پیش می‌برند: hypervisor  امنیت لایه‌ای را در عمق سیستم‌عامل فراهم می‌کند، به طوری که محیط Kubernetes از حمله به هسته محافظت می‌شود. hypervisor، به نوبۀ خود در HCI بیشتر از آنچه در یک سیستم virtualization ‌نرم‌افزار محور معمول است محافظت می‌شود، زیرا ریشه در ‌سخت‌افزار دارد. بنابراین برخی از سیستم‌عامل‌های HCI با این فرض خاص به عنوان سیستم‌عامل کانتینرسازی در حال پیشرفت قرار دارند.
  7. در سال‌های اخیر، سیستم‌های HCI تلاش کرده‌اند تا خود را با قابلیت استقرار بارهای کاری در ابر عمومی مقاوم‌سازی کنند.این اغلب به عنوان «ادغام ابر» توصیف می‌شود، اما اینکه آیا در واقع یکپارچه است، به این بستگی دارد که آیا زیرساخت‌های مجازی مرکز داده می‌تواند به زیرساخت‌های ابری نیز گسترش یابد. در مورد بخش VMware از بسته VxRail، می‌توان در اینجا فضا و منابع فراهم شده از طریق ابر عمومی را در اختیار پلت‌فرم HCI برای تأمین قرار داد.
  8. برخی از سیستم‌عامل‌های HCI به مدیریتدسک‌تاپ‌های مجازی (VDI) که اساساً کل تصاویر سرور و سیستم‌عامل هستند، با برنامه‌های نصب‌شده و فشرده روی ماشین مجازی  “master gold”ادامه می‌دهند. وقتی برنامه‌ها از معماری به سبک Windows / DOS  فاصله می‌گیرند و به سمت توزیع شبکه و عملکرد مبتنی بر مرورگر می‌روند، VDI  سنتی نقش کمتری در مراکز دادۀ مدرن بازی می‌کند. برخی از فروشندگان VDI به طرز ماهرانه‌ای مفهوم VDI را به معماری منتقل می‌كنند كه برنامه‌های مجازی شده در رایانه‌های رومیزی استاندارد برای كاربران آن‌ها ظاهر می‌شود، اما این مفهوم شباهت زیادی به VDI اصلی و HCI مدرن با ابر همگرایی اصلی دارد.
  9. حافظه در کنار هم پیچیده‌تر است، زیرا حافظه‌های الکترونیکی به آدرس‌های سیستم سرورهای مربوط ملزم هستند. برخی از سیستم‌های HCI که قصد دارند حافظه را در لیست کالاهای خود بگنجانند، از نظر فنی این کار را انجام نمی‌دهند. پهنای باند شبکه به عنوان یک کالا در نظر گرفته می‌شود، اما همۀ سیستم‌عامل‌های virtualization زمینۀ بازی را برای سرورهای خوشه‌ای فراهم می‌کنند، بنابراین می‌توان بارهای کاری را با استفاده از آن‌ها در پوشش شبکۀ خود توزیع کرد.
    “D” در “DHCI” مخفف چیست؟

    بسته به اینکه از چه کسی و چه زمانی بپرسید، سه احتمال وجود دارد:

    1. جداسازی- Disaggregated:یکی از روندهای جدید در معماری سرور مرکز داده، که اکنون محصولات نهایی آن را مشاهده کرده‌ایم، جداسازی است ــ جدا کردن اجزای سرور، به ویژه پردازنده‌ها از یک گذرگاه سیستم قفل شده. سال گذشته، با الهام از تحلیلگرانIDC، HPE  طرح‌های معماری تفکیک‌شده را برای رسیدن به راه‌های نوین در شبکه محاسبه و ذخیره‌سازی کرد (و شاید در سطوح پایین‌تر، پهنای باند شبکه و حافظه نیز به خوبی دیده شود). تمام آن‌ها در بخش‌های جداگانه‌ای ارائه می‌شوند که به راه یک شبکه، در مقیاس  rack-scaleختم می‌شوند.

     

    راهنمای اتوماتیک سازی مرکز داده

    مراکز داده امروزه همچنان مراکز حساس این شرکت هستند و اتوماتیک‌سازی سطح جدیدی از چابکی و تحول دیجیتال را تحریک می‌کند.

    1. توزیع شده-Distributed : در ماه‌های اخیر، اگرچه برخی از HPE  ها نسبت به HCI  برتری دارند، اما تعریف مورد استفاده در توزیع dHCI، تعریف آن را چهارچوب IDC بررسی می‌کند، اما یک طرح کاملا متفاوت مبتنی بر پایه‌های سطح بالاتری است:

    الف: مفهومی HPE در اوایل سال ۲۰۲۰ ارائه شد که از زیرساخت شبکه مجازی NSX VMware برای سطوح ظاهری شبکه از دیدگاه برنامه‌ها استفاده می‌کرد.

    ب: یک چهارچوب جدیدتر برای مدل Nimble Storage HPE ارائه شد که در آن سرورهای از پیش تعیین شده برای بارهای محاسبه شده از آرایه‌های الکترونیکی منظم در بخش‌های جداگانه از یک سیستم فایل بزرگ استفاده می‌کنند (بر خلاف جست‌وجوی پایگاه داده که به صورت تقسیم‌بندی نشان داده شده‌اند)، و این مشابه بخشی است که برای اصطلاح «داده‌های بزرگ» در سطوح کاری بزرگ‌تر از آن بهره می‌برند.

    1. تجزیه‌شده- Decomposed : متاسفانه انتخاب کلمات در گزارش تحلیلی بیشتر از حد مناسب نشان داده شده است.این یا به جای «جداسازی» مورد استفاده قرار می‌گیرد یا برای اشاره به مفهومی است که در سال ۲۰۱۷ از طرف یک شرکت به نام Datrium که عملکرد نیمه مستقل برای آرایه‌های ذخیره‌سازی HCI را پیشنهاد می‌کند، ارائه شده است. از آن زمان که این شرکت از طرف VMware خریداری شده است به آن‌ها امکان می‌دهد تا ظرفیت استفاده نشده را بدون نظارت مستقیم از طرف سیستم مدیریت  HCIمورد استفاده قرار دهند.

    تا زمانی که بخواهید “d” در مرکز داده شما حضور داشته باشد، سخت است که این نکته را نادیده بگیرید که تمام این گزینه‌ها یک موضوع مشترک دارند: تقسیم‌بندی، جداسازی، انزوا، خودمختاری. در واقع”d”  ممکن است مخفف «گره‌گشایی» ابرهمگرایی باشد.

    چه کسی ‌سخت‌افزار HCI را تولید می‌کند؟

    در اینجا مواردی وجود دارد که شما باید دربارۀ انتخاب‌های معماری و پیاده‌سازی از طریق فروشندگان برجسته در فضای HCI بدانید:

    NUTANIX

Nutanix ‘Acropolis  توزیع شده برای ذخیره‌سازی مدل Fabric در HCI

NUTANIX

مدل Nutanix که امروزه AOS نامیده می‌شود، بر اساس دو مؤلفۀ ساخته شده است. یک hypervisor توزیع شده به نام Acropolice و یک سیستم مدیریت توزیع‌شده به نام Prism. در مرکز اصلی آکروپولیس یک وسیله وجود دارد که به سادگی گره نامیده می‌شود و نقشی را بر عهده دارد که به طور متداول در آن سرور بازی می‌کند. گرچه به طور ایدئال، گره موارد زیادی را فراهم می‌کند، اما در یک نشر آنلاین آن را Nutanix  لقب داده است، خود Nutanix اعتراف می‌کند که مدل آن فقط دو ترکیب اصلی را‌ پشتیبانی می‌کند: محاسبه و ذخیره‌سازی.

یکی از موارد اصلی بحث در بین فروشندگان HCI این است که آیا یک زیرساخت واقعاً همگرا باید آرایۀ ذخیره‌سازی موجود در یک مرکز داده را در خود داشته باشد یا کلاً جایگزین آن شود. Nutanix رویکرد آزاداندیشانه‌تر را تحلیل می‌کند.

Prism  سیستم مدیریت HCI این شرکت است. در ماه‌های اخیر، به یک مجموعه خدمات سه بخشی تبدیل شده است که بر اساس هر گره مجوزی ارائه می‌کند. ردیف ابتدایی خدمات نظارت و مدیریت hypervisor را انجام می‌دهد، در حالی که سطح “Pro” به ‌برنامه‌ریزی ظرفیت، تنظیم و اصلاح خودکار می‌پردازد (احتمالاً در مورد hyperconvergence در اصل چه چیزی بود اضافه می‌کند)، و ردیف “Ultimate” تنظیم عملکرد یادگیری ماشین را به آن می‌افزاید.

شرکای Nutanix با سازندۀ سرور Lenovo برای تولید سیستم عامل‌های HCI با مارک مشترک است.

EMC / VMWARE / VXRAIL

در ماه می ۲۰۲۱، Dell EMC، با همکاری شرکت VMware، آخرین دور از آنچه این گروه «تصور مجددHCI» توصیف کرد، آغاز شد. Dell EMC با ریختن بسیاری از مدل‌های قدیمی تیم به سالنامۀ تاریخ، آنچه را که معاون اصلی مدیریت محصول برای HCI و سایر دسته‌ها، Shannon Champion نامیده می‌شود، «مجموعه‌ای از اجزای یکپارچه و ارزش افزوده ساخته شده در بالای ‌نرم‌افزارVMware ، و همچنین PowerEdge (سرورها)، امکان اتوماتیک‌سازی، تنظیم و مدیریت چرخۀ زندگی را فراهم می‌کند.»

VxRail نام تجاری سرورهای HCI این گروه است که مدل‌های سرور Dell PowerEdge هستند و با ‌سخت‌افزار HCI اصلاح شده‌اند. برای این سرورها، VxRail  مفهومی را معرفی کرده است که گروه آن را گره‌های پویا می‌نامند. این شاید نام هیجان‌انگیزتری نسبت به «سرور بدون ذخیره‌سازی» باشد. به یک گذرگاه پردازنده فکر کنید که به جای یک رابط توسعه، فقط برای اتصال به حافظه از طریق شبکه طراحی شده است.

ارائه جدید Dell EMC از VxRail به عنوان یک ‌سخت‌افزار مجازی‌سازی VMware

Dell Technologies

تکرار قبلی HCI گروه VxRail برای اتصال به آرایه‌های ذخیره‌سازی Dell EMC که از بدو تأسیس آن ستون تجاری بوده‌اند، به شدت متکی بر یک لایه انتزاع داخلی است که با استفاده از ذخیره‌سازی تعریف‌شده از طرف ‌نرم‌افزار (SDS) ارائه شده است. با تکرار فعلی، به طرز حیرت‌انگیزی، اعتماد به این SDS بخشی از موارد پرتاب شده بود و اساساً با انتخاب مشتری جایگزین آن شد. یک گزینۀ مشارکت VMware به نام HCI Mesh وجود دارد، که روش آن برای آوردن آرایه‌های SAN موجود به طرح HCI است (همان طور که در نمودار بالا نشان داده شده است) با اتصال خوشه‌های SAN (vSAN) مجازی در شبکه‌ها.

سیسکو HYPERFLEX

مدل HCI سیسکو، HyperFlex (HX)  نامیده می‌شود، یک کنترل‌کنندۀ VM را روی هر گره مستقر می‌کند، اما به گونه‌ای که ارتباط پایدار خود را با hypervisor ESXi VMware روی لایۀ فیزیکی حفظ می‌کند. در اینجا، سیسکو نه تنها بر منافع حاصل از شبکه‌های استراتژیک تأکید می‌کند، بلکه بر فرصت‌های درج لایه‌های انتزاع که وابستگی‌های اجزای سازنده را به یکدیگر متصل می‌کند و نحوۀ همکاری آن‌ها را محدود می‌نماید هم نظارت دارد.

به این‌ترتیب، در مورد HyperFlex’s 3.0، مراکز داده ممکن است انواع مختلف ذخیره‌سازی و داده‌های انتزاعی را در خود داشته باشند، از جمله یکی از جدیدترین تغییراتی که از جانب مجری برنامه Kubernetes ارائه شده حجم‌های دنباله‌دار است. در سیستم توزیع شدۀ Kubernetes، قطعات جداگانه‌ای از کد به نام ریز سرویس‌ها وجود دارد که ممکن است مطابق با تقاضا کوچک یا بزرگ شود و این کوچک شدن به معنای واقعی کلمه به این معنی است که در صورت عدم استفاده، تکه کد می‌تواند از بین برود. برای زنده ماندن داده‌ها و پایگاه‌های داده در این فاجعه‌های کوچک، توسعه‌دهندگان حجم مداوم ایجاد کرده‌اند ــ که در واقع ساختار جدید داده نیستند. در عوض، آن‌ها از طریق لایه‌های انتزاع تولید می‌شوند و اتصالات را به حجم ذخیره‌سازی به محیط HCI گسترش می‌دهند، بدون اینکه لازم باشد جزئیات یا نمودارهای آن حجم را به اشتراک بگذارند.

 

رابطه کاری بین Intersight و HyperFlex HXAP

سیسکو

حجم کار کانتینر شده با استفاده از محفظۀ کانتینر یکپارچه‌ای که سیسکو در Q3 2020 رونمایی کرد، به نام HyperFlex Application Platform (HXAP)، در HX مدیریت می‌شود. این یک محیط مارک‌دار Kubernetes است، و می‌تواند ‌برنامه‌ریزی و تنظیم برنامه‌های کانتینر شده را ارائه دهد که همگی در یک ماشین مجازی موجود است که خود از طرف Hypervisor  سیسکو مدیریت می‌شود.

اگرچه HyperFlex از hypervisor VMware استفاده می‌کند، Cisco  همچنان کنترل HCI خود را با سیستم‌عامل مدیریت Intersight متصل می‌کند. طبق گفته‌های سیسکو، مقیاس توزیع برنامه Kubernetes که با Intersight مدیریت می‌شود، تا دورترین حد از شبکه HyperFlex مشتری گسترش می‌یابد، که گره‌ها را در مکان‌های edge شامل می‌شود. این مشکل برای سیستم‌عامل‌های Kubernetes تحت مدیریت hypervisor در گذشته بوده است که محدود به دامنۀ تنها یک hypervisor  است که معمولاً یک سرور مجازی به شمار می‌آمد.

HPE DHCI

در سال ۲۰۱۷، HPE یک ارائه‌دهندۀ تجهیزات HCI به نام SimpliVity را خریداری کرد که در آن زمان نه تنها می‌توانست با سرورهای HPE / HP ادغام شود، بلکه Dell، Cisco، Huawei  و Lenovo را نیز شامل می‌شد. SimpliVity بیشتر در مقیاس ذخیره‌سازی داده مطابق با نیازهای کاری تمرکز داشت و به HPE استراتژی مشخصی برای مبارزه با Nutanix و Dell داد.

در جریان کنفرانس مجازیHPE Discover 2021، مشخص بود که این شرکت تصمیم گرفته است کم کردن SimpliVity را به نفع آنچه بخواند که مهندسان آن در آن زمان HCI «تفکیک شده» می‌خواندند. با این کار، آن‌ها به یک آرایۀ ذخیره‌سازی اشاره داشتند که مستقل از آرایه محاسبات تقسیم‌بندی می‌شود (اگرچه در آن زمان، ظرفیت محاسبه هنوز به جای جعبه محاسبات همگرا از جانب سرورهای ProLiant ارائه می‌شد) این آرایه از طریق دسته‌ای از جعبه‌های ذخیره‌سازی اطلاعات آمادۀ pool به نام Nimble Storage  ارائه می‌شود.

آخرین لیست حداقل نیازهای HPE برای dHCI با Nimble Storage

Hewlett Packard Enterprise

باdHCI، نیاز به یک سیستم مدیریت با مارک HPE از بین رفته است. در جای خود VMware vSphere و vCenter قرار دارد، جایی که قابلیت تنظیم سرورهای dHCI به صورت یک افزونه ظاهر می‌شود. از آنجا که واحد Aruba Networks HPE  قبلاً قابلیت اتوماتیک‌سازی شبکۀ خود را در VMware vSphere ادغام کرده بود، این امکان را برای HPE dHCI فراهم می‌کند تا اتوماتیک‌سازی شبکه را به مجموعه HCI امروزی خود وارد کند، بدون اینکه برای چهارمین یا پنجمین بار چرخ را دوباره اختراع نماید.

همان طور که نمودار نشان می‌دهد، گرهی که بسته dHCI را به هم متصل می‌کند، پلت‌فرم تجزیه و تحلیل پیش‌بینی نظارت HPS  است. این کار تنظیم عملکرد و تشخیص ناهنجاری را فراهم می‌نماید که همچنین یکی از اجزای SimpliVity بود. در اینجا پیش نمایش احتمالی جذابیت‌های آینده HCI را به عنوان یک دسته از محصولات، با کاهش تأکید بر قسمت «بیش از حد» مشاهده می‌کنیم. تقسیم‌بندی مشخص شبکه از ذخیره‌سازی محاسبات؛ اعتماد بیشتر به سیستم‌عامل مجازی‌سازی زمینه (و همچنین تولیدکنندۀ آن وجود دارد) و حداقل بسته‌بندی کمتری در اطراف اجزای سازنده برای ایجاد یک شباهت واحد ایجاد می‌شود.

قبلاً شخص دیگری در این بازار نیوده است؟

NetApp  در سال ۲۰۱۷ با هدف تولید لوازم ابتدایی که می‌تواند مورد توجه شرکت‌های کوچک و متوسط ​​قرار گیرد، وارد بازار ‌سخت‌افزار HCI شد. با این حال، مارس گذشته این شرکت تصمیم گرفت تا از این بازار خارج شود و به مشتریان فعلی خود یک سال فرصت داد تا به سیستم‌عامل Astra مستقر در Kubernetes منتقل شوند. مهندسان NetApp در یک پذیرش، کاملاً واضح و صریح نظر خود را اعلام کردند که HCI اشتباهی برای تکامل زیرساخت‌ها ایجاد کرد. آن‌ها به تعدد گزینه‌ها در آنجا استناد و چنین چیزی را خودسرانه توصیف كردند، در مقابل یك کانال واضح‌تر برای تنظیم كوبرنتس ایجاد شد. با این کار، آن‌ها تلویحاً گفتند که با معرفی تمایز بیشتر و بیشتر معماری بین سیستم‌عامل‌هایHCI، فروشندگان باقیمانده در آنجا اساساً بازار را طبقه‌بندی می‌کنند، فقط به این‌ترتیب آن‌ها می‌توانند مزایای رقابتی کمی نسبت به یکدیگر داشته باشند.

 

رفع پیچیدگی در امنیت VMware

/0 دیدگاه/در , , , , , /توسط

پیچیدگی دشمن امنیت است: رهبران VMware درمورد چگونگی ایجاد امنیت ساده‌تر، سریع‌تر و دقیق‌تر تلاش می‌کنند.

تام گیلیس، معاون ارشد رئیس و مدیر کل واحد تجارت و امنیت VMware : «یك چیز كه ما به طور کامل از آن اطلاع داریم این است که مهم نیست شما در محیط كار چه می‌كنید، افراد شرور راهی برای ورود پیدا می‌كنند.»

در حال حاضر با افزایش حملات مخرب و پیچیدۀ امنیتی، امنیت برای مدیران عامل CEOها و هیئت‌مدیرۀ شرکت اولویت اصلی است. از باج‌افزار گرفته تا Hopping Island، سازمان‌ها می‌دانند که مسئله دیگر این نیست که آیا آن‌ها مورد حمله قرار می‌گیرند، بلکه این موضوع مهم است که چه موقع این اتفاق افتاده است. به همین دلیل، ما افزایش هزینه‌های امنیت سایبری را مشاهده می‌کنیم. طی ۱۰ سال گذشته، سرمایه‌گذاری‌های VC در شرکت‌های امنیت سایبری ۳۷۶٪ جهش کرده و هزینه‌های امنیت سایبری جهانی ۱۶۳٪  افزایش یافته است.

بازتعریفی رویکرد صنعت :

پیچیدگی دشمن امنیت است، زیرا میزان قابل توجهی از خطر را برای سازمان‌ها ایجاد می‌کند .امروزه سطوح بیش از حدی برای دفاع وجود دارد، موارد و ابزارهای بسیار زیادی بین تیم‌ها موجود است و زمینۀ کافی در مورد زیرساخت‌ها، برنامه‌ها و داده‌ها ایجاد شده است. در Security Connect، رهبران VMware با ساده‌سازی امنیت و اتخاذ رویکردZero Trust، می‌توانند قدرت را به دست مدافعان برسانند و جزئیات مربوط به چالش‌هایی را در خودشان ایجاد کنند که تیم‌های امنیتی با آن روبه‌رو هستند و تغییراتی که صنعت باید ایجاد کند تا یک قدم جلوتر از مهاجمان باقی بماند و رویکرد فعلی امنیت، وقت، هزینه و تلاش بیش از حد را به وجود بیاورند .

پاتریک مورلی، معاون ارشد رئیس و مدیر کل واحد تجارت امنیتی VMware : «ما در هر نسلی یکبار فرصت داریم که رویکرد صنعت به امنیت را در این نظم جدید جهانی دوباره تعریف می‌کنیم. VMware در موقعیتی منحصربه‌فرد قرار دارد تا امنیت را ساده‌تر، سریع‌تر و هوشمندتر کند؛ زیرا ما می‌توانیم سرویس‌های امنیتی را در میان کار خود توزیع نماییم. »

ساده‌تر: Built-in Security- امنیت داخلی در VMware

سازمان‌ها نمی‌توانند در یک محیط پیچیده با دشمن بجنگند. امنیت باید ساده شود. ساده‌سازی امنیت با توزیع آن به عنوان سرویس آغاز می‌شود. همگرایی برنامه‌ها، محیط‌های ابری و نیروی کار در هر کجا فرصتی را برای VMware ایجاد کرده است تا امنیت را در تمام محصولات و پیشنهادات ایجاد کند. سپس مشتریان می‌توانند از طریق رویکرد سیستم آن را روشن کنند. ساده‌سازی امنیت برای کارکرد مقیاس آن در دنیای واقعی بسیار مهم است.

 

امنیت داخلی در VMware

سریع‌تر: Connected Control Points – نقاط کنترل متصل در VMware

ما باید امنیت را با سرعت انجام دهیم. با ساختن آن از ابتدا، می‌توانیم امنیت را بسیار سریع‌تر از محصول پیچ و مهره‌ای کنیم. در واقع، در هر کجا VMware وجود دارد، امنیت نیز در آنجا به چشم می‌آید. در حال حاضر، تیم‌های امنیتی از بسیاری از ابزارها و توانایی‌ها برای تصمیم‌گیری صحیح، انجام تحقیقات به موقع و اصلاحات درست برخوردار هستند. با این حال، آن‌ها نمی‌توانند این کار را به سرعت انجام دهند. مأموریت ما فشرده‌سازی جدول زمانی بدون کاهش کیفیت یا ایجاد بی اثر بودن آن است. توانایی اتصال نقاط کنترل از نظر تاریخی و دامنه‌های مختلف، تیم‌ها را قادر می‌سازد تا به موقع کل سازمان را ایمن سازند.

دقیق‌تر: Situational Intelligence – هوش وضعیتی در VMware

بسیاری از سازمان‌ها هنوز در برخورد با امنیت بسیار ناامید هستند، تیم‌های مختلف از محصولات مختلفی برای بررسی یک چیز استفاده می‌کنند. با توزیع سرویس‌های امنیتی، VMware یک صفحۀ شیشه‌ای از امنیت را فراهم می‌کند که به تیم‌های مختلف اجازه می‌دهد با استفاده از یک زبان و هوش مشترک ریسک را ارزیابی کنند تا بتوانند از سازمان بهتر محافظت نمایند. هنگامی که امنیت از ابتدا ایجاد شده باشد، زمینۀ معتبر محصولات درون محیطی در دسترس قرار دارد. اولویت‌بندی ریسک و اطلاعات تهدید قابل اعتماد و عملی هستند و بلافاصله برای هر کسی که امنیت سازمان را لمس می‌کند تا تصمیم‌گیری درستی در زمان مناسب داشته باشد، قابل دسترسی می‌شود.

ـشانکار اییِر، معاون ارشد رئیس و مدیر کل واحد تجارت رایانۀ کاربر نهایی VMware: «ما باید چندین فناوری امنیتی را كه با دقت تنظیم شده‌اند گرد هم آوریم تا تیم‌های امنیتی كه از قبل كاهش یافته‌اند بتوانند به سرعت تهدیدات را كاهش داده و به مسیر خود ادامه دهند.»

هوش وضعیتی در VMware

امنیت امروز، فردا و فراتر از آن

سازمان‌ها دیگر وقت نمی‌خرند. آن‌ها همین حالا باید در راهبردهای امنیتی خود تجدید نظر کنند تا به تهدیدها و چالش‌های امنیتی در حال تکامل پاسخ دهند. VMware این سفر را با مشتریان خود طی می‌کند، زیرا ما همچنان مشغول نوآوری هستیم تا امنیت را ساده‌تر، سریع‌تر و هوشمندانه‌تر از Zero Trust در آغوش بگیریم. مأموریت ما این است که مطمئن شویم مشتریان ما امروز، فردا و فراتر از آن امنیت لازم را دارند ــ تا در نهایت به ایمن نگه داشتن جهان از حملات سایبری کمک کنیم.

اجزای VMware

/0 دیدگاه/در , , , , /توسط
Computer manager

Computer manager برنامه‌ای است که منابعی مانند میزبان و ماشین مجازی را مدیریت می‌کند. یک مثال از آن vCenter Server  است.

Control panel

کامپیوترها حالت زمان و اجرا را بر اساس پیکربندی صفحه مدیریت می‌کنند.  Control plane اطلاعات توپولوژی را که عناصر data plane گزارش می‌دهد و سپس آن را پخش می‌کند مدیریت کرده و پیکربندی بدون حالت را به موتورهای حمل و نقل هدایت می‌کند.

Data plane

حمل و نقل و تغییر حالت بسته‌ها را بر اساس جداولی جمع می‌کند که controle plane آن را انجام می‌دهدdata plane اطلاعات توپولوژی را به control plane گزارش می‌دهد و آمار سطح بسته را حفظ می‌کند.

External Network

یک شبکۀ فیزیکی یا VLAN را NSX-T Data Center  مدیریت نمی‌کند. می‌توانید شبکۀ logical (منطقی) یا شبکه overlay  خود را از طریق روتر Tier-0 یا NSX Edge  به یک شبکۀ خارجی مرتبط کنید.

Logical Port Egress

ترافیک شبکۀ خروجی بیرون از VM یا شبکۀ logical را خروجی می‌نامند؛ زیرا ترافیک از شبکۀ مجازی خارج و به مرکز داده وارد می‌شود.

Logical Port Ingress

به ترافیک ورودی شبکه که از مرکز داده خارج و وارد  VMمی‌شود، ترافیک ورودی می‌گویند.

Logical Router

نهاد مسیریابیNSX-T Data Center  که ارتباط بین شبکه‌های مختلف L2 را فراهم می‌کند. پیکربندی یک روتر منطقی از طریق NSX Manager یک روتر منطقی را برای هر هایپروایزر ایجاد می‌کند.

Logical Router Port

Logical Router Port که می‌توانید پورت یک سوئیچ logical یا یک پورت uplink به آن را به یک شبکۀ فیزیکی متصل کنید.

Logical Switch Port

نقطۀ اتصال سوئیچ logical برای ایجاد اتصال به یک رابط شبکۀ ماشین مجازی یا یک رابط logical router. گزارش logical switch port از مشخصات سوئیچینگ، حالت پورت و وضعیت پیوند استفاده می‌کند.

Management Plane

نقطۀ ورود API به سیستم را فراهم می‌کند، پیکربندی کاربر را ادامه می‌دهد، درخواست‌های کاربر را کنترل می‌کند و وظایف عملیاتی را در همۀ گره‌های مدیریتی، کنترل و صفحه داده در سیستم انجام می‌دهد. صفحۀ مدیریت همچنین وظیفه سؤال، تغییر و تداوم پیکربندی کاربر را دارد.

NSX Edge Cluster

مجموعه‌ای از لوازم گره NSX Edge است که تنظیمات یکسانی دارند و در صورت خرابی یکی از گره‌های NSX Edge، دسترسی بالایی را فراهم می‌کنند.

 

 

NSX Edge Node

Edge Node  لوازم خدماتی با ظرفیت انبوه، مختص اجرای سرویس‌های شبکه هستند که نمی‌توانند بین نظارت‌کنندگان توزیع شوند.

 NSX Managed Virtual Distributed Switchیا KVM Open vSwitch

NSX Managed Virtual Distributed Switch (N-VDS) قبلاً به عنوان میزبان شناخته می‌شد یا OVS  که برایNSX Edge  مشترک و زنجیرۀ محاسبه استفاده می‌شود. N-VDS برای پیکربندی ترافیک هم‌پوشانی مورد نیاز است.

N-VDS  دو حالت دارد: پایگاه داده استاندارد و پیشرفته. N-VDS مسیر دادۀ پیشرفته قابلیت عملکرد برای پشتیبانی از بارهای NFV مجازی‌سازی توابع شبکه را دارد.

NSX Manager

گرهی که میزبان سرویس‌های API، صفحۀ مدیریت و سرویس‌های نمایندگی است. NSX Manager وسیله‌ای است که در بسته نصب NSX-T Data Center وجود دارد. می‌توانید دستگاه را در نقش NSX Manager یا nsx-cloud-service-manager  مستقر کنید. در حال حاضر، این دستگاه هم‌زمان فقط از یک نقش پشتیبانی می‌کند.

NSX Manager Cluster

مجموعه‌ای از NSX Manager که می‌تواند قابلیت دسترسی بالایی را فراهم کند.

Open vSwitch (OVS)

Open source software که به عنوان یک سوئیچ مجازی در XenServer، Xen، KVM و سایر نظارت‌کنندگان مبتنی بر Linux عمل می‌کند.

Opaque Network

Opaque Network شبکه‌ای است که یک نهاد جداگانه خارج از vSphere آن را ایجاد و مدیریت می‌کند. به عنوان مثال، شبکه‌های logical که از طریق NSX-T Data Center ایجاد و مدیریت می‌شوند، در vCenter Server به عنوان opaque network از نوع nsx.LogicalSwitch ظاهر می‌شوند. شما می‌توانید یک opaque network را به عنوان پشتیبان آداپتور شبکه VM انتخاب کنید. برای مدیریت یک opaque network، از ابزارهای مدیریتی مرتبط با opaque network مانند NSX Manager یا NSX-T Data Center API  ابزارهای مدیریت استفاده کنید.

Overlay Logical Network

شبکۀ logical با استفاده از تونل ‌لایۀ ۲ در لایۀ ۳ اجرا می‌شود؛ به طوری که توپولوژی مشاهده شده از طریق ماشین مجازی از شبکۀ فیزیکی جدا می‌شود.

Physical Interface (Pnic)

شبکه Interface در یک سرور فیزیکی قرار دارد که یک هایپروایزر روی آن نصب شده است.

Segment

قبلاً به عنوان سوئیچ logical شناخته می‌شد. این موجودی است که سوئیچینگ لایۀ ۲ مجازی رابط‌های VM و رابط‌های Gateway را فراهم می‌کند. یک بخش معادل منطقی سوئیچ لایۀ ۲ فیزیکی را به مدیران شبکه مستأجر می‌دهد، به آن‌ها امکان می‌دهد مجموعه‌ای از ماشین‌های مجازی را به یک دامنۀ پخش مشترک متصل کنند. یک بخش یک موجود منطقی مستقل از زیرساخت هایپروایزر فیزیکی است و بسیاری از هایپروایزرها را دربر می‌گیرد و بدون در نظر گرفتن مکان فیزیکی ماشین‌های مجازی را به یکدیگر متصل می‌کند.

در یک ابر چند مستأجر، بسیاری از segments ممکن است در همان سخت‌افزار هایپروایزر در کنار هم وجود داشته باشند، هر بخش لایۀ ۲ از قسمت‌‌های دیگر جدا شده باشد. بخش‌ها را می‌توان با استفاده از دروازه به هم متصل کرد، که می‌تواند اتصال به شبکۀ فیزیکی خارجی را فراهم کند.

Tier-0 Logical Router

یکTier-0 Logical Router  اتصال شمال به جنوب را فراهم می‌کند و به روترهای فیزیکی متصل می‌شود. می‌توان آن را به عنوان یک cluster فعال یا فعال در حالت آماده به کار پیکربندی کرد. دروازه Tier-0 با روترهای فیزیکی BGP  و peer را اجرا می‌کند. در حالت آماده به کار فعال، درگاه همچنین می‌تواند خدمات بی‌نظیری را ارائه دهد.

Tier-1 Logical Router

یک Tier-1 Logical Router برای اتصال شمالی به شبکه‌های فرعی به یک روتر Tier-0 Logical متصل می‌شود. برای اتصال جنوبی به شبکه‌های فرعی خود به یک یا چند شبکۀ overlay متصل می‌شود. یک روتر Tier-1 Logical می‌تواند به عنوان یک cluster آماده به کار فعال پیکربندی شود.

Transport Zone

مجموعه‌ای از گره‌های حمل و نقل که حداکثر دامنه را برای سوئیچ‌های logical تعریف می‌کند. یک منطقه حمل و نقل نمایانگر مجموعه‌ای از‌ هایپروایزرهای تهیه شده به همین ترتیب و سوئیچ‌های منطقی است که ماشین‌های مجازی را در آن ‌هایپرسیون متصل می‌کند. همچنین با موارد ثبت شدۀ NSX-T Data Center Management plane و NSX-T Data Center modules نصب شده است. برای اینکه یک میزبان هایپروایزر یا NSX Edge بخشی از پوشش NSX-T Data Center باشد، باید به منطقۀ انتقال مرکز داده NSX-T اضافه شود.

Transport Node

یک گره اصلی به عنوان گره حمل و نقل آماده می‌شود تا بتواند در شبکه VLAN NSX-T Data Center یا NSX-T Data Center شرکت کند. برای یک میزبانKVM، می‌توانید N-VDS را از قبل پیکربندی کنید یا می‌توانید از NSX Manager  بخواهید پیکربندی را انجام دهد. برای یک میزبان ESXi، NSX Manager همیشه N-VDS را پیکربندی می‌کند.

Uplink Profile

خط‌مشی‌هایی را برای پیوندها از میزبان‌های هایپروایزر به سوئیچ‌های منطقی NSX-T Data Center  یا از گره‌های NSX Edge  به سوئیچ‌های سطح بالا تعریف می‌کند. تنظیمات تعریف شده از طرف پروفایل‌های اتصال لینک ممکن است سیاست‌های تیمی، پیوندهای فعال / آماده به کار را شامل شود، شناسۀ VLAN شامل حمل و نقل و تنظیم MTU  باشد. VLAN حمل و نقل تنظیم شده در برچسب‌های پروفایل uplink فقط ترافیک را پوشش می‌دهد و شناسه VLAN از جانب نقطۀ انتهایی TEP استفاده می‌شود.

VM Interface (vNIC)

شبکه Interface روی یک ماشین مجازی که امکان اتصال بین سیستم‌عامل مهمان مجازی و سوئیچ توزیع شده استاندارد vSwitch  یا vSphere را فراهم می‌کند. vNIC را می‌توان به یک درگاه منطقی متصل کرد. می‌توانید vNIC را بر اساس شناسۀ منحصربه‌فرد (UUID) آن شناسایی کنید.

Virtual Tunnel Endpoint

هر ‌هایپروایزر Vpointual Tunnel Endpoint (VTEP) دارد که وظیفه کپسول‌سازی ترافیک VM درون هدر VLAN و هدایت بسته به VTEP مقصد را برای پردازش بیشتر بر عهده بگیرد. برای دسترسی به شبکۀ فیزیکی می‌توان ترافیک را به میزبان دیگری یا دروازۀ NSX Edge  به VTEP دیگر هدایت کرد.

مقایسه VXLAN در مقابل GENEVE

/0 دیدگاه/در , , , , , , /توسط

NSX-v  از پروتکل کپسول‌سازی VXLAN استفاده می‌کند؛ در حالی که NSX-T از GENEVE که پروتکل مدرن‌تری است استفاده می‌کند.

جهت بررسی و مقایسه بیشتر بین NSX-v و NSX-T کلیک کنید.

جداسازی شبکه در VXLAN:

برای VXLAN از MAC over IP encapsulation استفاده می‌شود و اصل کار جداسازی شبکه با روش VLAN متفاوت است. VLAN سنتی تعداد محدودی شبکه دارد که طبق استاندارد ۸۰۲٫۱q 4094 اجرا می‌شود و جداسازی شبکه روی لایۀ ۲ شبکۀ فیزیکی با افزودن ۴ بایت در هدرهای قاب اترنت انجام می‌شود. حداکثر تعداد شبکه‌های مجازی برای VXLAN 2 ^ 24 است. شناسه شبکه VXLAN برای علامت‌گذاری هر شبکه مجازی در این حالت استفاده می‌شود. فریم‌های لایه ۲ شبکه overlay  در درون داده‌های UDP منتقل شده از طریق یک شبکه فیزیکی کپسول می‌شوند. شماره پورت UDP در این مورد ۴۷۸۹ است.

قسمت هایی از VXLAN

هدر VXLAN از قسمت‌های زیر تشکیل شده است.

  • ۸ بیت برای پرچم‌ها استفاده می‌شود. برای معتبر ساختن شناسه شبکه VXLAN (VNI) باید پرچم I روی ۱ تنظیم شود.۷ بیت دیگر، فیلدهای R هستند که رزرو شده‌اند و باید هنگام انتقال صفر شوند. قسمت‌های R تنظیم شده روی صفر در هنگام رسید نادیده گرفته می‌شوند.
  • VXLAN Network Identifier (VNI) که به عنوان VXLAN Segment ID نیز شناخته می‌شود، یک مقدار ۲۴ بیتی است که برای تعیین شبکه هم‌پوشانی منفرد استفاده شده، برای ارتباط ماشین‌های مجازی با یکدیگر استفاده می‌شود.
  • قسمت‌های رزرو شده (۲۴ بیتی و ۸ بیتی) باید صفر تنظیم شده و در هنگام رسیدگی نادیده گرفته شوند.

اندازۀ هدر VXLAN ثابت است و برابر با ۸ بایت می‌شود. استفاده از فریم‌های Jumbo با MTU تنظیم شده روی ۱۶۰۰ بایت یا بیشتر برای VXLAN توصیه می‌شود.

 

ژنو GENEVE:

هدر GENEVE بسیار شبیه VXLAN است و ساختار زیر را دارد:

  • یک سرصفحۀ تونل جمع و جور در UDP از طریق IP محصور می‌شود.
  • از یک هدر تونل ثابت کوچک برای ارائۀ اطلاعات کنترل و همچنین سطح پایه عملکرد و قابلیت همکاری استفاده می‌شود.

گزینه‌های طول متغیر برای امکان ایجاد نوآوری‌های آینده در دسترس است.

 

 

اندازۀ هدر GENEVE متغیر است.

(GEneric NEtwork Virtualization Encapsulation) به عنوان یک پروتکل تونل‌زنی استفاده می‌کند که قابلیت‌های سنتی بارگیری موجود در NIC کنترل‌کننده‌های رابط شبکه را برای بهترین عملکرد حفظ می‌کند. فراداده اضافی می‌تواند به سرصفحه‌های هم‌پوشانی اضافه شود و به شما کمک می‌کند تا تفاوت زمینه برای پردازش اطلاعات مانند تله متری پایان به پایان، ردیابی داده‌ها، رمزگذاری، امنیت و غیره در لایۀ انتقال داده بهبود یابد. اطلاعات اضافی موجود در فراداده‌ها TLV نوع، طول، مقدار نامیده می‌شود. GENEVE  را VMware، Intel، Red Hat  و Microsoft توسعه یافته است.GENEVE  بر اساس بهترین مفاهیم پروتکل‌های کپسول‌سازیVXLAN، STT و NVGRE ساخته شده است.

مقدار MTU برای فریم‌های Jumbo باید حداقل ۱۷۰۰ بایت باشد. هنگام استفاده از کپسول‌سازی GENEVE که ناشی از قسمت متادیتای اضافی با طول متغیر برای هدرهای GENEVE MTU 1600 یا بالاتر است، برای VXLAN استفاده می‌شود. همان طور که یادآوری می‌کنید.

NSX-v و NSX-T به دلیل تفاوت کپسول‌سازی پوشش داده شده در این بخش، با یکدیگر سازگار نیستند.

 

شبکه لایۀ ۲

اکنون می‌دانید که چطور قاب‌های اترنت لایۀ مجازی ۲ از طریق شبکه‌های IP کپسوله می‌شوند، از این رو زمان آن رسیده است که پیاده‌سازی شبکه‌های لایۀ ۲ مجازی برای NSX-v و NSX-T را بررسی کنیم.

انتقال گره‌ها و سوئیچ‌های مجازی

گره‌های حمل و نقل و سوئیچ‌های مجازی نشان‌دهندۀ اجزای انتقال داده NSX هستند.

Transport Node(TN) دستگاه سازگار با NSX است که در انتقال ترافیک و پوشش شبکه NSX شرکت می‌کند. برای اینکه بتواند به عنوان یک گره حمل و نقل عمل کند، یک گره باید یک میزبان را شامل شود.

NSX-v به طور معمول در vSphere نیاز به استفاده از سوئیچ مجازی توزیع شده vSphere (VDS) دارد. برای NSX-v نمی‌توان از سوئیچ‌های مجازی استاندارد استفاده کرد.

NSX-T فرض می‌کند که شما باید یک سوئیچ مجازی توزیع شده NSX-T (N-VDS) را مستقر کنید.vSwitches  باز (OVS)  برای میزبان‌های KVM و VMware vSwitches استفاده شده و برای میزبان‌های  ESXiمی‌توانند استفاده شوند.

N-VDS سوئیچ توزیع شده مجازی که قبلاً به عنوان میزبان شناخته می‌شد، یک جزء نرم‌افزاری NSX در گره حمل و نقل است که انتقال ترافیک را انجام می‌دهد.N-VDS  جز component اصلی صفحه داده گره‌های حمل و نقل است که ترافیک را هدایت می‌کند و حداقل یک کنترل‌کنندۀ رابط شبکه فیزیکی (NIC) دارد. سوئیچ‌های NSX (N-VDS) مستقل از گره‌های مختلف حمل و نقل عمل می‌کنند، اما می‌توان آن‌ها را با اختصاص همان نام‌ها برای مدیریت متمرکز گروه‌بندی کرد.

در هایپروایزر  ESXi، N-VDS  با استفاده از VMware vSphere توزیعی که از طریق ماژول ایجاد شده  NSX-vSwitch  است که در هسته هایپروایزر بارگیری می‌شود و آن را اجرا می‌کنند. در ناظران KVM کلید میزبان را ماژول Open-vSwitch (OVS)  پیاده‌سازی می‌شود.

مناطق حمل و نقل برای NSX-v و NSX-T در دسترس هستند. مناطق حمل و نقل حدود توزیع شبکه‌های منطقی را تعریف می‌کنند. هر منطقه حمل و نقل به NSX Switch (N-VDS) خود متصل است. مناطق حمل و نقل برای NSX-T به خوشه‌ها مرتبط نیستند.

به دلیل کپسول‌سازی GENEVE، دو نوع ناحیه حمل و نقل برای VMware NSX-T وجود داردOverlay  یا VLAN. در موردVMware NSX-v، یک ناحیه حمل و نقل، فقط محدودیت توزیع VXLAN را مشخص می‌کند.

حالت‌های تکرار سوئیچ منطقی

هنگامی که دو ماشین مجازی مستقر در میزبان‌های مختلف مستقیماً با هم ارتباط برقرار می‌کنند، ترافیک unicast در حالت کپسوله شده بین دو آدرس IP نقطه پایانی اختصاص داده شده به هایپروایزر بدون نیاز به سیلاب رد و بدل می‌شود. گاهی اوقات، ترافیک شبکه لایۀ ۲ که از طریق یک ماشین مجازی ایجاد می‌شود باید به همان اندازه ترافیک لایه ۲ در شبکه‌های فیزیکی سنتی تحت تأثیر قرار گیرد. به عنوان مثال، اگر فرستنده آدرس MAC رابط شبکه مقصد را نمی‌داند. این بدان معناست که ترافیک یکسانی (پخش، تک‌پخش، چندپخشی) باید برای همه ماشین‌های مجازی متصل به یک سوئیچ منطقی ارسال شود. اگر ماشین‌های مجازی در میزبان‌های مختلفی زندگی می‌کنند، ترافیک باید در آن‌ها تکرار شود. ترافیک پخش، تک‌پخش و چندرسانه‌ای به عنوان ترافیک BUM نیز شناخته می‌شود.

 

بیایید تفاوت بین حالت‌های تکثیر را برای NSX-v و NSX-T ببینیم:

NSX-vاز حالت Unicast، حالت Multicast و حالت ترکیبی پشتیبانی می‌کند.

NSX-Tاز حالت Unicast با دو گزینه پشتیبانی می‌کند: تکرار Hierarchical Two-Tier بهینه‌سازی شده، همان NSX-v و تکرار Head بهینه‌سازی نشده.

سرکوب ARPمیزان ترافیک پخش‌شده ARP را از طریق شبکه کاهش می‌دهد و برای حالت‌های تکثیر ترافیک Unicast و Hybrid  در دسترس است. بنابراین سرکوب ARP برای NSX-v و NSX-T در دسترس باقی می‌ماند.

هنگامی که یک VM1 درخواست ARP را برای دانستن آدرس MAC یک VM2 ارسال می‌کند، درخواست ARP از طریق سوئیچ منطقی رهگیری می‌شود. اگر سوئیچ از قبل ورودی ARP رابط شبکه هدف VM2 را داشته باشد، پاسخ ARP از طریق سوئیچ به VM1 ارسال می‌شود. در غیر این صورت، سوئیچ درخواست ARP را به یک کنترل‌کنندۀ  NSXمی‌فرستد. اگر کنترل‌کننده NSX حاوی اطلاعات مربوط به اتصال VM IP به MAC باشد، کنترل‌کننده پاسخ را با آن اتصال ارسال می‌کند و سپس سوئیچ منطقی پاسخ ARP را به  VM1می‌فرستد. اگر ورودی ARP روی کنترلر NSX وجود نداشته باشد، درخواست ARP مجدداً روی سوئیچ منطقی پخش می‌شود.

پل NSX لایه ۲

پل لایه ۲ برای انتقال بارهای کاری از شبکه‌های هم‌پوشانی به VLAN یا تقسیم زیرشبکه‌ها بین بارهای فیزیکی و مجازی مفید است.

NSX-v: این ویژگی در سطح هسته یک هایپروایزر کار می‌کند که یک VM کنترل روی آن اجرا می‌شود.

NSX-T:  گره NSX-Bridge جداگانه‌ای برای این منظور ایجاد می‌شود. گره‌های پل NSX را می‌توان به صورت خوشه‌ای مونتاژ کرد تا تحمل خطای کل محلول را بهبود بخشد.

در  NSX-v control VM، افزونگی با استفاده از طرح دسترسی بالا (HA) اجرا شد. یک نسخه از VM فعال است. در حالی که نسخۀ دوم VM در حالت آماده به کار قرار دارد. اگر VM فعال از کار افتاده باشد، ممکن است مدت زمان زیادی طول بکشد تا ماشین مجازی را تعویض کرده و با فعال کردن آن، VM stand-by را بارگیری کند.NSX-T  با این عیب روبه‌رو نیست، زیرا به جای طرح فعال / آماده به کار برای HA از یک خوشۀ مقاوم در برابر خطا استفاده شده است.

 

مدل مسیریابی در VMware NSX

در مواردی که از VMware NSX استفاده می‌کنید، اصطلاحات زیر استفاده می‌شود:

ترافیک شرق غربی: به انتقال داده از طریق شبکه در مرکز داده اشاره دارد. این نام برای این نوع خاص از ترافیک استفاده می‌شود زیرا خطوط افقی روی نمودارها معمولاً نشان‌دهندۀه ترافیک شبکه محلی (LAN) است.

ترافیک شمال ــ جنوب: به ترافیک سرویس گیرنده سرور یا ترافیکی گفته می‌شود که بین یک مرکز داده و یک مکان خارج از مرکز داده (شبکه‌های خارجی) حرکت می‌کند. خطوط عمودی روی نمودارها معمولاً این نوع ترافیک شبکه را توصیف می‌کنند.

روتر توزیعی منطقی(DLR) یک روتر مجازی است که می‌تواند از مسیرهای ثابت و پروتکل‌های مسیریابی پویا مانند OSPF، IS-IS  یا BGP استفاده کند.

مستأجر به مشتری یا سازمانی گفته می‌شود که به یک محیط امن و منزوی که ارائه دهندۀ خدمات مدیریت شده (MSP) فراهم می‌کند، دسترسی یابد. یک سازمان بزرگ می‌تواند با در نظر گرفتن هر بخش به عنوان یک مستأجر واحد، از معماری چند مستأجر استفاده کند. VMware NSX می‌تواند به ویژه برای ارائه زیرساخت به عنوان یک سرویس (IaaS) مفید باشد.

 

بررسی مسیریابی در NSX-v

NSX برای vSphere از DLR روتر منطقی توزیع شده و مسیریابی متمرکز استفاده می‌کند. در هر هایپروایزر یک ماژول هستۀ مسیریابی وجود دارد که می‌توان روی آن رابط بین رابط‌های منطقی (LIF) در روتر توزیع شده را انجام داد.

بیایید به عنوان مثال، یک طرح معمول مسیریابی برای NSX-v را در نظر بگیریم، هنگامی که شما یک مجموعه سه بخشی دارید: VM‌های دارای پایگاه داده، VM‌های با سرورهای برنامه و  VM‌های با وب سرورها. ماشین‌های مجازیِ این بخش‌ها (آبی آسمانی، سبز و آبی عمیق) به یک روتر منطقی توزیع شده (DLR) متصل می‌شوند که به نوبۀ خود از طریق درگاه‌های لبه (NSX Edge) به شبکه‌های خارجی متصل می‌شود.

اگر با چندین مستأجر کار می‌کنید، می‌توانید از ساخت و ساز چند لایه NSX Edge استفاده کنید، یا هر مستأجر می‌تواند DLR اختصاصی و کنترلر VM اختصاصی خود را داشته باشد، دسته دوم روی خوشۀ لبه قرار دارد. دروازه NSX Edge با ارائه سرویس‌های مشترک دروازه مانند DHCP، VPN، NAT، مسیریابی پویا و تعادل Load، شبکه‌های خرد شده و خرد را به شبکه‌های اشتراکی (uplink)  متصل می‌کند. استقرارهای معمول NSX Edge در DMZ، VPN Extranets و محیط‌های چند مستأجر Cloud وجود دارد که NSX Edge برای هر مستأجر مرزهای مجازی ایجاد می‌کند.

اگر شما به انتقال ترافیک از یک ماشین مجازی واقع در بخش Aآبی مستأجر اول به بخش Aمستأجر دوم نیاز دارید، ترافیک باید از دروازه NSX Edge عبور کند. در این حالت، هیچ مسیریابی توزیعی وجود ندارد، زیرا ترافیک باید از یک نقطه عبور کند که دروازه NSX Edge تعیین شده است.

 

مسیریابی NSX Edge

 

همچنین می‌توانید اصل کار را در مورد طرحی مشاهده کنید که اجزا به خوشه تقسیم می‌شوند: خوشه مدیریت، خوشه لبه و خوشه محاسبه. در این مثال، هر خوشه از ۲ میزبان ESXi استفاده می‌کند. اگر دو VM در یک میزبان ESXi یکسان اجرا شوند، اما به بخش‌های مختلف شبکه تعلق داشته باشند، ترافیک از دروازه NSX Edge که در میزبان ESXi دیگر خوشه Edge واقع شده عبور می‌کند. پس از مسیریابی، این ترافیک باید به میزبان ESXi برگردانده شود که ماشین‌های مجازی منبع و مقصد در آن در حال اجرا هستند.

 

 

مسیر انتقال ترافیک در این حالت مطلوب نیست. از مزایای موجود برای مسیریابی توزیع شده در مدل چند مستأجر با درگاه‌های Edge نمی‌توان استفاده کرد، در نتیجه تأخیر بیشتری برای ترافیک شبکه شما ایجاد می‌کند.

بررسی مسیریابی در NSX-T

NSX-T  برای حل مسائل توضیح داده شده در بالا از یک مدل مسیریابی توزیع شدۀ دو لایه استفاده می‌کند.Tier0  و Tier1 هر دو در گره‌های Transport ایجاد می‌شوند؛ مورد دوم ضروری نیست، اما برای بهبود مقیاس‌پذیری در نظر گرفته شده است.

ترافیک با استفاده از بهینه‌ترین مسیر منتقل می‌شود، زیرا مسیریابی بعد از آن روی هایپروایزر ESXi یا KVM انجام می‌شود که ماشین‌های مجازی در آن در حال اجرا هستند. تنها موردی که باید از یک نقطه ثابت مسیریابی استفاده شود، اتصال به شبکه‌های خارجی است. گره‌های Edge جداگانه‌ای روی سرورهایی مستقر شده‌اند که هایپروایزر را اجرا می‌کنند.

 

سرویس‌های اضافی مانند BGP، NAT  و Edge Firewall را می‌توان در گره‌های Edge فعال کرد، که به نوبه خود می‌توانند به عنوان یک خوشه برای بهبود در دسترس بودن ترکیب شوند. علاوه بر این، NSX-T  همچنین تشخیص خرابی سریع‌تر را فراهم می‌کند. به زبان ساده، بهترین وسیله برای توزیع مسیریابی، مسیریابی در زیرساخت مجازی شده است.

آدرس IP برای شبکه‌های مجازی

هنگام پیکربندیNSX-v، باید طرحی از آدرس دهی IP در داخل بخش‌های NSX تهیه کنید. سوئیچ‌های منطقی ترانزیت که DLR‌ها و دروازه‌های Edge را به هم پیوند می‌دهند نیز باید در این مورد اضافه شوند. اگر از تعداد زیادی دروازه Edge استفاده می‌کنید، باید طرح آدرس IP را برای بخش‌هایی تنظیم کنید که با این دروازه‌های Edge به یکدیگر مرتبط شده‌اند.

اما NSX-Tنیازی به این عملیات ندارد. تمام بخش‌های شبکه بین Tier0 و Tier1 به طور خودکار آدرس‌های IP را به دست می‌آورند. از هیچ پروتکل مسیریابی پویا استفاده نمی‌شود ــ در عوض، از مسیرهای ثابت استفاده می‌شود و یک سیستم به طور خودکار اجزا را به هم متصل و پیکربندی را آسان‌تر می‌کند. نیازی به صرف زمان زیادی دربارۀ برنامه‌ریزی آدرس IP برای اجزای شبکه سرویس (ترانزیت) نیست.

ادغام برای بازرسی ترافیک

NSX-v که با سرویس‌های شخص ثالث مانند آنتی ویروس‌های غیر عامل، فایروال پیشرفته (فایروال‌های نسل بعدی) ادغام شده است، IDS  سیستم‌های تشخیص نفوذ،IPS  سیستم‌های پیشگیری از نفوذ و انواع دیگر خدمات بازرسی ترافیک را ارائه می‌دهد. ادغام با انواع ذکر شده بازرسی ترافیک با استفاده از یک گذرگاه محافظت شده VMCI رابط ارتباطی ماشین مجازی در یک لایه هسته هایپروایزر انجام می‌شود.

NSX-T  در حال حاضر این قابلیت‌ها را ارائه نمی‌دهد.

امنیت در NSX

فایروال‌های توزیع شده در سطح هسته برای NSX-v و NSX-T پیکربندی می‌شوند و روی سطح آداپتور مجازی VM کار می‌کنند. گزینه‌های امنیتی سوئیچ برای هر دو نوع NSX موجود است، اما گزینه «محدودیت نرخ پخش و پخش چندرسانه‌ای» فقط برای NSX-T در دسترس است.

NSX-T  به شما امکان می‌دهد قوانین را به صورت یکی یکی اعمال کنید، در نتیجه منطقی‌تر از گره‌های حمل و نقل استفاده می‌شود. به عنوان مثال، می‌توانید قوانینی را بر اساس اشیا following زیر اعمال کنید: سوئیچ منطقی، پورت منطقی.

NSGroup برای دستیابی به سطوح بالاتر کارایی و بهینه‌سازی، می‌توان از این ویژگی برای کاهش پیکربندی تنظیم شده روی کلید منطقی، پورت منطقی یا NSGroup استفاده کرد. شما همچنین می‌توانید علاوه بر میزبانی از استقرار چند مستأجر، فضای مقیاس و چرخه‌های جست‌وجوی قانون را نیز ذخیره کنید و قوانین خاص مستأجر را اعمال کنید (قوانینی که برای بارهای مستأجر مناسب اعمال می‌شود).

روند ایجاد و اعمال قوانین برای NSX-v و NSX-T کاملاً مشابه است. تفاوت در این است که سیاست‌های ایجاد شده برای NSX-T  به تمام کنترل‌کننده‌هایی ارسال می‌شود که در آن قوانین به آدرس‌های IP تبدیل می‌شوند، در حالی که درNSX-v، سیاست‌ها بلافاصله به vShield Firewall Daemon (VSFWD) منتقل می‌شوند.

NSX-v در مقابل NSX-T – جدول مقایسه

اکنون که با جالب‌ترین قابلیت‌های VMware NSX آشنا شدید، بیایید ویژگی‌های اصلی NSX-v و NSX-T را که در این پست وبلاگ بررسی شده است، علاوه بر مقایسۀ آن‌ها در جدول، خلاصه کنیم

 

NSX-V VSX-T
ادغام دقیق با vSphere بله خیر
کارد کردن بدون vCenter خیر بله
پشتیبانی از چندین نمونه NSX Manager از طرف vCenter خیر بله
شبکۀ مجازی را برای سیستم‌عامل‌های زیر فراهم می‌کند VMware vSphere KVM، Docker، Kubernetes  و OpenStack، AWS، VMware vSphere
استقرار NSX Edge ESXI VM GENEVE
N-VDS از سوییچ‌های مجازی استفاده می‌کند توزیع شده از طرف vSphere

سوییچ VDS

 Unicast دو لایه یا سر
سرکوب ARP بله بله
مسیریابی توزیع شدۀ دولایه خیر بله
برای بخش‌های IP پیکربندی طرح آدرس کتابچه راهنما خودکار بین ردیف صفر و ردیف یک
ادغام برای بازرسی ترافیک بله خیر
فایروال توزیع‌شده در سطح هسته بله خیر

 

VMware NSX یک بستر مجازی‌سازی شبکه عالی است که می‌تواند از جانب ارائه‌دهندگان خدمات مدیریت‌شده برای ارائۀ زیرساخت به عنوان سرویس (IaaS) مورد استفاده قرار گیرد.NSX-v  بهترین راه‌حل است؛ اگر فقط از یک محیط vSphere استفاده کنید، در حالی که NSX-T نه تنها برای vSphere بلکه برای سیستم‌عامل‌های مجازی‌سازی KVM، Docker، Kubernetes  و OpenStack در چارچوب ساخت شبکه‌های مجازی نیز استفاده شود. در مورد اینکه کدام نوع NSX بهتر است پاسخ واحدی وجود ندارد. اینکه شما باید از NSX-v یا NSX-T استفاده کنید، به نیازها و ویژگی‌های شما از طرف هر نوع NSX بستگی دارد. محبوب‌ترین ویژگی‌های NSX-v و NSX-T در پست وبلاگ امروز توضیح داده شده است. خط مشی صدور مجوز NSX  کاربرپسند است ــ صرف نظر از نوع NSX که می‌خواهید استفاده کنید، فقط باید یک مجوز NSX بخرید. بعداً می‌توانید NSX-T  را در یک محیط NSX-v نصب کنید یا برعکس.

بسته به نیاز خود و با استفاده از راه‌حل  NSXمی‌توانید مرکز دادۀ خود را با نرم‌افزار تعریف شده با VMware بسازید. VMware ویژگی‌های خوشه‌بندی را برای اطمینان از تداوم عملکرد، در دسترس بودن زیاد و تحمل خطا در اختیار شما قرار می‌دهد، با وجود این، تهیۀ نسخه پشتیبان از ماشین VM اقدام مازادی نخواهد بود. برای محافظت از داده‌های خود، مرتباً از  VM‌های تولیدی خود استفاده کنید که مربوط به پروژه‌های مختلف و  VM‌هایی هستند که به عنوان اجزای VMware vSphere و VMware NSX مانندvCenter، NSX Manager، NSX Controller، NSX Edge  اجرا می‌شوند و می‌توانید از آن‌ها پشتیبان تهیه کنید.

 

 

 

مقایسه جامع بین NSX-v در مقابل NSX-T

/0 دیدگاه/در , , , , , /توسط

مجازی‌سازی تغییراتی در نحوۀ ساخت مراکز داده ایجاد کرده است

اکثر مراکز داده مدرن از مجازی‌سازی سخت‌افزاری استفاده می‌کنند و سرورهای فیزیکی را برای نظارت بر ماشین‌های مجازی بر روی سرورهای گفته شده مستقر می‌نمایند. این روش مقیاس‌پذیری، انعطاف‌پذیری و کارایی، هزینۀ مرکز داده را بهبود می‌بخشد.VMware یکی از بازیگران برتر بازار مجازی‌سازی است و محصولات آن‌ها در صنعت IT بسیار مورد احترام قرار دارد، VMware ESXi Hypervisor و VMware vCenter از اجزای شناخته شده راه‌حل مجازی‌سازی VMware vSphere است.

شبکه یکی از اجزای مهم هر مرکز داده است، از جمله مرکز دادۀ مجازی، و اگر به شبکه‌های بزرگ و پیکربندی‌های پیچیدۀ شبکه برای مرکز دادۀ مجازی خود نیاز دارید، استفاده از شبکه تعریف شده از طریق نرم‌افزار SDN را در نظر بگیرید. شبکه از طریق نرم‌افزار معماری تعریف شده است که هدف آن چابک‌سازی و انعطاف‌پذیری شبکه‌ها است. هدف SDN بهبود کنترل شبکه از طریق فراهم آوردن امکانات لازم به شرکت‌ها و ارائه‌دهندگان خدمات برای پاسخ سریع به تغییر الزامات تجاری است.VMware  به مشتریان خود اهمیت می‌دهد و راه‌حل VMware NSX را برای ساخت شبکه‌های تعریف شده از طریق نرم‌افزار ارائه می‌دهد. پست وبلاگ امروز VMware NSX  را شامل می‌شود و تفاوت بین VMware NSX-v و VMware NSX-T را بررسی می‌کند.

VMware NSX چیست و چگونه می‌توان از آن استفاده کرد؟

VMware NSX یک راه‌حل مجازی‌سازی شبکه است که به شما امکان می‌دهد شبکه‌های تعریف شده از طریق نرم‌افزار را در مراکز داده مجازی‌سازی کنید. همان طور که ماشین‌های مجازی از سخت‌افزار سرور فیزیکی انتزاع می‌شوند، شبکه‌های مجازی شامل سوئیچ‌ها، پورت‌ها، روترها، فایروال‌ها و غیره نیز در فضای مجازی ساخته می‌شوند. شبکه‌های مجازی مستقل از سخت‌افزار اصلی تهیه و مدیریت می‌شوند. ماشین‌های مجازی به درگاه‌های مجازی و سوئیچ‌های مجازی متصل می‌شوند.

مقایسه تقسیم خرد در NSX

هنگام استفاده از یک روش سنتی برای پیکربندی دسترسی بین چندین شبکه در یک محیط مجازی، یک روتر فیزیکی یا یک دروازه edge که روی یک ماشین مجازی اجرا می‌شود معمولاً مستقر می‌شود، هرچند این رویکرد به خصوص سریع و راحت نیستVMware .مفهوم تقسیم‌بندی خرد را در NSX با استفاده از یک فایروال توزیع شده که در هسته هایپروایزر تعبیه شده، پیاده‌سازی کرده است. سیاست‌های امنیتی، پارامترهای تعامل شبکه برای آدرس‌هایIP، آدرس‌هایMAC، ماشین‌های مجازی، برنامه‌ها و سایر اشیا all همه در این فایروال توزیع شده تنظیم شده‌اند. در صورت استقرار NSX در داخل شرکت شما در آنجا که از Active Directory Domain Controller (ADDC) استفاده می‌شود، می‌توان با استفاده از اشیا users مانند کاربران Active Directory و گروه‌ها، قوانین را پیکربندی کرد.

Firewall توزیع شده به شما امکان می‌دهد نهادهای مرکز داده‌های مجازی مانند ماشین‌های مجازی را تقسیم‌بندی کنید. تقسیم‌بندی می‌تواند بر اساس نام و ویژگی‌های VM، هویت کاربر، اشیا v vCenter مانند مراکز داده و میزبان‌ها باشد یا می‌تواند بر اساس ویژگی‌های شبکه‌های سنتی مانند آدرس‌هایIP، گروه‌های پورت و غیره باشد.

مؤلفۀ Edge Firewall به شما کمک می‌کند تا نیازهای کلیدی محیط پیرامونی مانند ساخت DMZ بر اساس سازه‌های IP / VLAN، جداسازی مستأجر از مستأجر در مراکز داده مجازی چند مستأجر، ترجمه آدرس شبکه  (NAT)، VPN‌های شریک (اکسترانت)، و SSL VPN‌های مبتنی بر کاربر.

اگر یک ماشین مجازی از یک میزبان به میزبان دیگر منتقل شود ــ از یک زیرشبکه به زیرشبکۀ دیگر ــ قوانین دسترسی و سیاست‌های امنیتی مطابق با مکان جدید اتخاذ می‌شوند. اگر یک سرور پایگاه داده روی یک VM مهاجرت در حال اجرا است، قوانین تعیین شده برای این VM در فایروال پس از پایان مهاجرت به یک میزبان یا شبکۀ دیگر، برای این VM کار می‌کند، به سرور پایگاه داده اجازه می‌دهد تا به سرور برنامه در حال اجرا روی VM دسترسی داشته باشد. این نمونه‌ای از بهبود انعطاف‌پذیری و اتوماتیک‌سازی در هنگام استفاده از VMware NSX است. NSX می‌تواند به ویژه برای ارائه‌دهندگان ابر و زیرساخت‌های مجازی بزرگ مفید باشد.VMware دو نوع از پلتفرم شبکه را که از طریق نرم‌افزار NSX تعریف می‌شود، ارائه می‌دهد NSX-v و NSX-T.

بررسی NSX برای vSphere (NSX-v)

کاملاً با VMware vSphere ادغام شده و نیاز به استقرارVMware vCenter دارد. VMware NSX-v مخصوص محیط‌های vSphere هایپروایزر است و قبل از NSX-T توسعه داده شده است.

بررسی NSX-T (NSX-Transformers)

برای سیستم‌عامل‌های مختلف مجازی‌سازی و محیط‌های چند‌ هایپروایزر طراحی شده است و همچنین می‌تواند در مواردی که NSX-v قابل استفاده نیست، مورد استفاده قرار گیرد. در حالی که NSX-v از SDN فقط برای VMware vSphere پشتیبانی می‌کند،NSX-T  همچنین از پشتۀ مجازی‌سازی شبکه برای KVM، Docker، Kubernetes  و OpenStack و همچنین بارهای محلی AWS پشتیبانی می‌کند.VMware NSX-T می‌تواند بدون سرور vCenter  مستقر شود و برای سیستم‌های محاسباتی ناهمگن از آن استفاده کنند.

سناریوهای اصلی استفاده از NSX-v در جدول زیر ذکر شده است. جدول به سه ردیف تقسیم شده است که در یکی از آن‌ها طبقه‌بندی سناریو وجود دارد. سناریوهای استفاده از NSX-T با قلم پررنگ برجسته می‌شوند.

امنیت اتوماتیک‌سازی تداوم برنامه
تقسیم‌بندی خرد اتوماتیک‌سازی IT بازیابی فاجعه
کاربر نهایی امن ابر توسعه‌دهنده جمع‌آوری چندین مرکز داده
DMZ در هر جایی زیرساخت چند مستأجر ابر متقاطع
اجزای اصلی در NSX

اجزای اصلی VMware NSX ,NSX Manager، کنترل‌کننده‌های NSX و دروازه‌های NSX Edge هستند.

NSX Manager یک جز component متمرکز روی NSX است که برای مدیریت شبکه‌ها استفاده می‌شود. NSX Manager می‌تواند به عنوان یک ماشین مجازی در یکی از سرورهای ESXi که از طریق vCenter مدیریت شده است، از الگوی OVA تبعیت کند. در مواردی که از NSX-v استفاده می‌کنید، NSX Manager می‌تواند فقط با یک سرور vCenter کار کند، در حالی که NSX Manager برای NSX-T می‌تواند به عنوان ESXi VM یا KVM VM مستقر شود و می‌تواند با چندین سرور vCenter هم‌زمان کار کند.

NSX Manager  برای vSphereمبتنی بر سیستم عامل Photon مشابه vCenter Server Applianceاست.

NSX-T Manager روی سیستم عامل اوبونتو اجرا می‌شود.

بررسی کنترل کننده‌های NSX:

کنترل‌کننده NSX یک سیستم مدیریت حالت توزیع شده است که برای پوشش دادن تونل‌های حمل و نقل و کنترل شبکه‌های مجازی از آن استفاده می‌شود و می‌تواند به عنوان یک ماشین مجازی در هایپروایزرهای ESXi یا KVM مستقر شود.NSX Controller  تمام سوئیچ‌های منطقی موجود در شبکه را کنترل می‌کند و اطلاعات مربوط به VM‌ها،‌ هاست‌ها، سوئیچ‌ها و  VXLAN‌ها را کنترل می‌کند. داشتن سه گره کنترل‌کننده، افزونگی داده‌ها را در صورت خرابی یک گره کنترل‌کننده NSX تضمین می‌کند.

بررسی NSX Edge

یک سرویس دروازه‌ای است که دسترسی به شبکه‌های فیزیکی و مجازی را برای ماشین‌های مجازی فراهم می‌کند. NSX Edge می‌تواند به عنوان روتر مجازی توزیع شده یا به عنوان دروازۀ خدمات نصب شود. خدمات زیر را می‌توان در آن ارائه داد: مسیریابی پویا، فایروال‌ها، ترجمۀ آدرس شبکه  (NAT)، پروتکل پیکربندی میزبان پویا  (DHCP)، شبکه خصوصی (VPN)، تعادل بار و در دسترس بودن بالا.

 

گزینه‌های استقرار در NSX

مفهوم استقرار برای NSX-v و NSX-T کاملاً مشابه است. برای استقرار NSX باید مراحل زیر را انجام دهید:

  • NSX Manager را با استفاده از یک دستگاه مجازی روی میزبان ESXi به عنوان VM نصب کنید. حتماً NSX Manager را در vSphere vCenter برای NSX-v ثبت کنید. اگر از NSX-T استفاده می‌کنید، NSX Manager می‌تواند به عنوان یک وسیلۀ مجازی روی میزبان KVM مستقر شود؛ زیرا VMware NSX-T به شما امکان می‌دهد مجموعه‌ای از مدیران NSX ایجاد کنید.
  • سه کنترل‌کننده NSX مستقر کرده و یک خوشۀ کنترل‌کننده NSX ایجاد کنید.
  • VIB‌ها (ماژول‌های هسته) را روی میزبان‌های ESXi نصب کنید تا اگر از NSX-v استفاده می‌کنید، یک فایروال توزیع شده، مسیریابی توزیع شده و VXLAN را فعال کنید. اگر از NSX-T استفاده می‌کنید، ماژول‌های هسته نیز باید روی هایپروایزرها KVM نصب شوند.
  • NSX Edge را به عنوان VM روی ESXi نصب کنید. برای NSX-v و NSX-Tاگر از NSX-T استفاده می‌کنید و امکان نصب Edge به عنوان یک ماشین مجازی روی ESXi وجود ندارد، Edge می‌تواند در یک سرور فیزیکی مستقر شود. در حال حاضر نصب Edge به عنوان یک VM در هایپروایزرهای KVM پشتیبانی نمی‌شود. برای NSX-T v.2.3اگر می‌خواهید Edge را در یک سرور فیزیکی مستقر کنید، قبل از انجام این کار، لیست سازگاری سخت‌افزار مهم برای CPU‌ها و NIC‌ها را بررسی کنید.
مقایسه قابلیت‌های مشترک در NSX

یک سری قابلیت‌ها وجود دارد که برای هر دو نوع NSX موجود است.

قابلیت‌های مشترک NSX-v و NSX-T عبارت‌اند از:

  • مبتنی بر نرم‌افزار مجازی‌سازی شبکه
  • هم‌پوشانی مبتنی بر نرم‌افزار
  • مسیریابی توزیع شده
  • توزیع دیوار آتش
  • اتوماتیک‌سازی مبتنی بر API
  • نظارت دقیق و آمار

توجه داشته باشید که API‌ها برای NSX-v و NSX-T متفاوت هستند.

مجوز دادن در NSX

صدور مجوز برای هر دو نوع NSX از این جهت است که انعطاف‌پذیری و جهانی بودن بیشتری را برای شما فراهم می‌کند. به عنوان مثال، می‌توانید مجوز استفاده از NSX را برای vSphere سفارش دهید و اگر در زیرساخت خود تغییراتی ایجاد کردید و نیاز به استقرار NSX-T دارید، می‌توانید از پروانه کسب شده برای ESXi-v استفاده کنید. NSX، NSX است ــ هیچ تمایزی از طرف مجوز وجود ندارد، زیرا نسخه‌های صدور مجوز نیز یکسان هستند.

کپسول‌سازی هم‌پوشانی در شبکه‌های مجازی

کپسول‌سازی Overlay برای شبکه‌های مجازی و در مورد انتزاع شبکه‌های مجازی با حمل اطلاعات لایۀ ۲ روی لایۀ ۳ استفاده می‌شود. شبکه منطقی لایۀ ۲ از طریق شبکه‌های لایۀ ۳ موجود شبکه‌های IP در زیرساخت فیزیکی موجود ایجاد می‌شود. در نتیجه، دو ماشین مجازی می‌توانند از طریق شبکه با یکدیگر ارتباط برقرار کنند، حتی اگر مسیر بین ماشین‌های مجازی باید مسیریابی شود. یک شبکه فیزیکی را می‌توان شبکۀ زیرانداز نامید.

درک مجازی‌سازی شبکه با VMware NSX

/0 دیدگاه/در , , , , , /توسط

درک چگونگی جمع شدن شبکه‌های فیزیکی و شبکه‌های مجازی برای ارائه یک راه‌حل از انتها به پایان برای ایجاد یک محیط تولید پایدار حیاتی است. شبکه‌های فیزیکی و مجازی با یکدیگر تعامل می‌کنند تا عملکردهای مختلفی را ارائه دهند. با معرفی شبکه‌های هم‌پوشانی مانندVMware NSX، چندین لایه اضافی وجود دارد. این مبحث مفاهیم زیر را توضیح می‌دهد:

معماری VMware vSphere

معماری VMware vSphere بسیار ساده است. دو میزبان ESXi در یک خوشه به نام «خوشه جدید» وجود دارد. هر دو میزبان یک سوئیچ مجازی توزیع شده به نام “DSwitch” با یک گروه پورت “DPortGroup” دارند؛ این خوشه به یک مرکز داده به نام “Datacenter” اختصاص داده شده است.

 

همه ماشین‌های مجازی لوازم خانگی NSX در سوئیچ مجازی توزیع شده “DSwitch” قرار می‌گیرند. vSwitch0 محلی دیگر برای هر نوع ترافیکی استفاده نمی‌شود. کل ترافیک زیرین سوئیچ مجازی توزیع شده را وارد و خارج می‌کند.

VMware NSX

برای فعال کردن SDN، توابع زیادی از مدیریت تا انتقال بسته وجود دارد که باید انجام شود. در ادامه هر جزء component عملکردی شرح داده می‌شود.

مدیر VMware NSX

مدیر VMware NSX یکپارچه‌سازی با سرور VMware vCenter را فراهم می‌کند که به شما امکان می‌دهد محیط VMware NSX را از طریق VMware vCenter مدیریت کنید. تمام عملیات و پیکربندی VMware NSX از طریق VMware vCenter  انجام می‌شود، که از طریق API‌ها با VMware NSX Manager ارتباط برقرار می‌کند تا وظایف را به صاحب مسئول محول کند.

کنترل‌کنندۀ VMware NSX

کلیه تهیه شبکه‌های مجازی و یادگیری آدرس MAC از طریق کنترل‌کننده VMware NSX انجام می‌شود. شما می‌توانید VMware NSX Controller را به عنوان صفحه کنترل مجازی شده شبکه SDN تصور کنید.

روتر توزیع شده VMware NSX Logical

روتر توزیع شده منطقی VMware NSX (LDR) وظیفۀ حمل و نقل و مسیریابی همه بسته‌ها را از طریق شبکه‌های مجازی‌سازی شده SDN بر عهده دارد. این روتر عملکرد زیر را فراهم می‌کند:

  • دروازه پیش‌فرض برای همه ماشین‌های مجازی
  • آدرس مک و یادگیری و جاری شدن سیل
  • اتصال و مسیریابی همه بسته‌ها بین شبکه‌های مختلف مجازی
  • همکاران با VMware NSX Edge برای پیشرفت خروج از ترافیک خارج از شبکه‌های مجازی
  • خاتمه نقطۀ انتهایی تونل مجازی (VTEP)
  • سیاست‌های امنیتی و اجرای آن
  • چند اجاره‌ای

NSX LDR ابزاری عالی برای تقسیم‌بندی شبکه مجازی درشت یا ریزدانه است. چندین  LDR‌های  VMware NSX می‌توانند ایجاد کنند تا اجاره‌های چندگانه یا یک منطقۀ امنیتی کاملاً مجزا را برای نیازهای منظم مانند استاندارد امنیت داده صنعت کارت پرداخت (PCI DSS) فعال کنند. هر  VMware NSX LDRمی‌تواند سوئیچ‌های مجازی ایجاد کند که فقط VXLAN Network Identifiers (VNI)  هستند. می‌توانید سوئیچ‌های مجازی را مانند گذشته به کار ببرید، مخصوصاً زمانی که از VLAN در یک شبکۀ فیزیکی استفاده می‌کنید. سوئیچ‌های مجازی راهی آسان برای ایجاد شبکه‌های چند طبقه موقع اجرای برنامه‌ها است.

VMware NSX LDR به دو جز split تقسیم می‌شود: صفحه کنترل و صفحه داده. صفحه کنترل مسئولیت مدیریت و ادارۀ تغییرات را بر عهده دارد. VMware NSX LDR نیز در هر میزبان VMware ESXi نصب شده است تا انتقال و مسیریابی ترافیک را انجام دهد؛

هر میزبان VMware یک نسخه از VMware NSX LDR دارد که در هایپروایزر اجرا می‌شود. همۀ رابط‌های ورودی و آدرس‌های IP در کل خوشه VMware توزیع شده‌اند. این رابط‌ها اجازه می‌دهد تا ماشین‌های مجازی مستقیماً به هایپروایزر محلی و دروازۀ پیش‌فرض خود دسترسی پیدا کنند. VMware NSX از سه روش برای یادگیری آدرس MAC پشتیبانی می‌کند:

  • Unicast – هر میزبان VMware برای یادگیری آدرس MAC به TCP Controller NSX Controller متصل است.
  • Multicast – شبکه فیزیکی ــ در این مورد، شاسی مجازی ــ برای تکثیر ترافیک پخش، Unicast  ناشناخته و چند پخشی از بین چند میزبان بین همه میزبان‌های VMware که در همان VNI شرکت می‌کنند، از چند برنامه استفاده می‌کند.
  • ترکیبی ــ هر میزبان VMware برای یادگیری آدرس MAC یک اتصال TCP به کنترل‌کننده VMware NSX دارد، اما برای عملکرد خود از شبکۀ فیزیکی برای فرایند محلی پخش، ترافیک Unicast ناشناخته و چندپخشی استفاده می‌کند.

اگر محیط شما ۱۰۰ درصد مجازی است، توصیه می‌کنیم از حالت unicast یا ترکیبی استفاده کنید. اگر می‌خواهید سرورهای فیزیکی ــ مانند Mainframes را در محیط مجازی VMware NSX ادغام کنید، برای یادگیری آدرس MAC باید از حالت چندپخشی استفاده کنید. Virtual Chassis Fabric به شما امکان می‌دهد که با استفاده از یک دستور IGMP، برنامه multicast  را پیکربندی کنید و دیگر نگران طراحی و نگهداری پروتکل‌های چندپخشی مانند PIM نباشید.

همۀ سوئیچ‌های مجازی VMware NSX با VNI ارتباط دارند. بسته به مشخصات ترافیک، LDR می‌تواند به صورت محلی ترافیک را پیش ببرد یا مسیریابی کند. اگر مقصد روی میزبان دیگری یا خارج از شبکه‌های مجازی NSX باشد، VMware NSX LDR می‌تواند ترافیک را به سمت VMware NSX Edge Gateway هدایت کند.

هر ‌هایپروایزر یک نقطۀ انتهایی تونل مجازی (VTEP) دارد که وظیفۀ کپسول‌سازی ترافیک VM درون هدر VXLAN و هدایت بسته به VTEP مقصد را برای پردازش بیشتر دارد. برای دسترسی به شبکۀ فیزیکی می‌توان ترافیک را به میزبان دیگری یا VMware NSX Edge Gatew به VTEP دیگر هدایت کرد.

جداسازی شبکه

/0 دیدگاه/در , , , , /توسط

جداسازی شبکه اساس بسیاری از موارد امنیتی در شبکه است، چه برای انطباق، مهار یا جدا کردن محیط‌های توسعه‌ای و چه آزمایش و تولید. به طور سنتی، ACL‌ها، قوانین فایروال و سیاست‌های مسیریابی را برای ایجاد و اجرای انزوا و چند کارایی استفاده می‌کنند. با مجازی‌سازی شبکه، پشتیبانی از آن ویژگی‌ها ذاتاً فراهم می‌شود. با استفاده از فناوری VXLAN، شبکه‌های مجازی به طور پیش‌فرض از سایر شبکه‌های مجازی و از زیرساخت‌های فیزیکی زیرین جدا می‌شوند و اصول امنیتی حداقل امتیاز را ارائه می‌دهند. شبکه‌های مجازی به صورت جداگانه ایجاد می‌شوند و جدا می‌مانند، مگر اینکه صریحاً به هم متصل شوند. برای ایجاد انزوا، هیچ زیرشبکۀ فیزیکی، VLAN، ACL یا فایروال نیاز نیست.

تقسیم‌بندی شبکه

تقسیم‌بندی شبکه به انزوا مربوط می‌شود، اما در یک شبکۀ مجازی چند لایه اعمال می‌شود. به طور سنتی، تقسیم شبکه تابعی از فایروال فیزیکی یا روتر است که برای اجازه یا رد ترافیک بین بخش‌های شبکه یا ردیف‌ها طراحی شده است. هنگام تقسیم‌بندی ترافیک بین سطوح وب، برنامه‌ها و پایگاه داده، فرایندهای پیکربندی سنتی زمان‌بر و بسیار مستعد خطاهای انسانی هستند، در نتیجه درصد زیادی از نقض امنیتی را شامل می‌شود. پیاده‌سازی به مهارت در نحوۀ پیکربندی دستگاه، آدرس‌دهی شبکه و پورت‌ها و پروتکل‌های برنامه نیاز دارد.

مجازی‌سازی شبکه ساخت و آزمایش پیکربندی سرویس‌های شبکه را ساده می‌کند تا پیکربندی‌های اثبات‌شده‌ای را تولید کند که می‌توانند به صورت برنامه‌ریزی‌شده در سراسر شبکه مستقر شوند و برای اعمال تقسیم‌بندی کپی آن را مورد استفاده قرار ‌دهند. تقسیم‌بندی شبکه، مانند انزوا، قابلیت اصلی مجازی‌سازی شبکه NSX است.

ریز تقسیم‌بندی

ریز تقسیم‌بندی با استفاده از روترهای توزیع شده و فایروال‌های متناسب با آن، ترافیک را در سطح vNIC جدا می‌کند. کنترل‌های دسترسی اعمال‌شده در vNIC کارایی را نسبت به قوانین اعمال شده در شبکۀ فیزیکی افزایش می‌دهد. برای پیاده‌سازی ریز تقسیم‌بندی یک برنامۀ سه لایه، به عنوان مثال وب سرور، سرور برنامه و پایگاه داده، که در آن چندین سازمان ممکن است از نظر توپولوژی شبکۀ منطقی مشترک باشند، می‌توانید از ریز تقسیم‌بندی با فایروال توزیع شده NSX و اجرای فایروال مورد استفاده بهره ببرید.

 

 

 

مدل اعتماد صفر برای پیکربندی امنیتی در شبکه

برای دستیابی به دقیق‌ترین تنظیمات امنیتی، هنگام پیکربندی سیاست‌های امنیتی، از یک مدل اعتماد صفر استفاده کنید. یک مدل با اعتماد صفر دسترسی به منابع و بارهای کاری را منع می‌کند؛ مگر اینکه به طور خاص یک سیاست مجاز وجود داشته باشد. مطمئن باشید که اجازۀ ترافیک زیرساخت‌های اساسی را می‌دهید. به طور پیش‌فرض، NSX Manager، NSX Controllers و NSX Edge gateways سرویس از فایروال توزیع نمی‌شوند. سیستم‌های سرور vCenter استثنا نیستند و باید قبل از اعمال خط مشی صریحاً اجازۀ جلوگیری از قفل شدن را داشته باشند.

آیا SD-WAN آینده ارتباطات است؟

/0 دیدگاه/در , , , , /توسط

SD-WAN از زمان ورود خود به سرعت پیشرفت کرده است و بدین‌ترتیب آن را به یکی از مهیج‌ترین و پربیننده‌ترین فناوری در دنیای شبکه تبدیل کرده است. در حقیقت‌‌، International Data Corp.‌‌‌ تخمین می‌زند که بازار SD-WAN از ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۳ شاهد رشد سالانۀ مرکب ۳۰٫۸ درصدی باشد و ارزش این بازار تا سال ۲۰۲۳ به ۵٫۲۵ میلیارد دلار برسد.

این بدون شک بخشی از آینده است و در اینجا برخی از دلایل آن وجود دارد.

هدایت به فضای ابری در SD-WAN

ساختار SD-WAN آن را برای شبکه‌های ابری مناسب می‌کند. در حقیقت‌‌، وقتی شرکت‌های بیشتری به دنبال استفاده از مزایای ذخیره‌سازی ابری‌‌، SaaS و IaaS هستند‌‌، SD-WAN به بخشی جدایی‌ناپذیر از شبکه‌های‌‌‌ آن‌ها تبدیل خواهد شد. رشد رو به جلو‌‌، هواپیماهای کنترلی و داده نیز برای بهبود عملکرد نرم‌افزار به فضای ابری منتقل می‌شوند و در چنین شرایطی‌‌، SD-WAN ایدئال‌ترین فناوری برای هدایت ترافیک در انواع مختلف ‌‌‌حمل‌ونقل خواهد بود. در کل‌‌، این فضا انعطاف‌پذیری بیشتری نسبت به گذشته به سازمان‌ها خواهد داد.

SD-WAN همچنین برای استراتژی و استقرار چند فضای ابری بسیار مفید است. این می‌تواند یک سرمایۀ عالی برای شرکت‌هایی باشد که به دنبال پرش روی باند فضای ابری هستند یا آرزوهای فضای ابری خود را بیشتر پیگیری می‌کنند.

مدیریت ساده در شبکه SD-WAN

اتوماسیون در مورد عیب‌یابی و نگهداری شبکه به یک قاعده تبدیل شده است. مدیران شبکه و شرکت‌ها به دنبال راه‌حل‌های بدون دردسر هستند که جنبه‌های مختلف شبکه را رصد کرده و مشکلات را در اولین علامت گزارش کند. بعضی از راه‌حل‌ها حتی در صورت پایین آمدن از مرزهای آستانه تعیین شده یا بالاتر از آن‌‌، پیش‌فرض‌ها را کنترل کرده و هشدار می‌دهند.

در قلب آن اتوماسیون و مدیریت ساده قرار دارد که هر دو از طرف SD-WAN پشتیبانی می‌شوند. به همین دلیل است که این فناوری هزینه‌های نگهداری را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد.

مدیریت

بهبود سرعت و انعطاف‌پذیری در شبکه های SD-WAN

هنگامی که با فناوری‌های شبکه سنتی مقایسه می‌شود‌‌، SD-WAN سریع‌تر و انعطاف‌پذیرتر است. به این دلیل است که سیستم سنتی قدیمی است و ایدئال‌ترین انتخاب برای فضای ابری امروز نیست.‌‌‌ آن‌ها بر اساس معماری‌های سخت و محکم ساخته شده بودند که همیشه برای برنامه‌های مرکز داده مقیاس خوبی ندارند.

 

از طرف دیگر‌‌، SD-WAN از یک سیستم مبتنی بر نرم‌افزار برای مسیریابی ترافیک در اتصالات استفاده می‌کند‌‌، بنابراین می‌تواند بهینه‌ترین اتصال را برای هر انتقال به صورت یکپارچه پیدا نماید. همچنین‌‌، باعث کاهش لرزش می‌شود و حتی مشکلات بسته‌های معیوب را برطرف می‌نماید و همۀ این‌ها باعث می‌شود اتصالات به طور قابل توجهی سریع‌تر و مطمئن‌تر شوند.

پشتیبانی SD-WAN از برنامه‌ها

طراحی SD-WAN پشتیبانی از چندین برنامه پرتنش شبکه مانند کنفرانس صوتی و ویدئویی‌‌، پخش مستقیم و برنامه‌های مبتنی بر فضای ابری را آسان می‌کند. این حتی گزینۀ اولویت‌بندی ترافیک را بر اساس نیازهای سازمان و سیاست‌های تجاری شما فراهم می‌نماید.

علاوه بر برنامه‌های کاربردی‌‌، SD-WAN از اتصالات مختلفی مانند پهنای باند‌‌، LTE و MPLS نیز پشتیبانی می‌کند. اگرچه بحث‌های زیادی در مورد به دست آوردن شبکه‌های سنتی‌تر از SD-WAN وجود داشته است‌‌، اما واقعیت این است که SD-WAN برای حمایت از این اتصالات سنتی نقش مکمل ایفا می‌کند و در عین حال‌‌، سرعت و انعطاف‌پذیری لازم را برای سرعت بخشیدن به عملکرد سازمان‌ها می‌دهد.

مدیریت اجرایی آسان در SD-WAN

ارزیابی و مدیریت عملکرد افراد و گروه‌ها به بخشی اصلی از کارآیی و اهمیت تجاری امروز تبدیل شده است. SD-WAN با تهیۀ دانه‌بندی بیشتر داده‌ها کاملاً از این نیاز پشتیبانی می‌کند. به عبارت دیگر‌‌، جریان داده را به گونه‌‌ای اداره می‌کند تا معیارهای موقعیت‌ها و برنامه‌های مختلف را برآورده نماید.

SD-WAN به عنوان یک سرویس مدیریتی

SD-WAN-as-service:

به دلیل اینکه مدیریت مدارها‌‌، وضعیت‌‌‌ آن‌ها و پروتکل‌های مسیریابی از راه دور آسان می‌شود‌‌، توجه بسیاری از سازمان‌ها را به خود جلب می‌کند. همچنین به لطف معماری مناسب برای چنین سرویسی‌‌، مدیران فناوری اطلاعات را قادر می‌سازد تا سیاست‌های مبتنی بر جریان داده‌ها را ایجاد کنند. در این روند‌‌، حتی امکانات جدیدی را برای آینده باز می‌نماید.

به طور کلی‌‌، SD-WAN یک فناوری ‌‌‌حمل‌ونقل ــ اگنوستیک است که از نرم‌افزار برای مسیریابی اتصالات به دستگاه‌ها استفاده می‌کند. برای محیط‌های ابری و ترکیبی بسیار انعطاف‌پذیر‌‌، قابل اندازه‌گیری، مقرون به صرفه و حتی شبکه‌های پیچیده را به راحتی ساده می‌کند. در نتیجه‌‌، سازمان‌ها می‌توانند از مزایایی بهره‌مند شوند که همراه با بهبود عملکرد برنامه‌‌، افزونگی و کارایی است‌‌. به همین دلایل‌‌، SD-WAN بخشی جدایی‌ناپذیر از شبکه‌های رایانه‌‌ای امروز است و بدون شک در آینده نیز نقش بسزایی خواهد داشت.

اما امروز همه‌چیز ادامه دارد‌‌، این تنها فناوریِ نیروبخش شبکه‌های آینده نخواهد بود؛ زیرا شرکت‌ها سرمایه‌گذاری‌های قابل توجهی در فناوری‌های قبلی مانند MPLS انجام داده‌‌‌اند. بنابراین‌‌، SD-WAN به طور گسترده‌‌ای مورد استفاده قرار خواهد گرفت‌‌، اما این تنها فناوری نیست که وجود خواهد داشت. بلکه برای تقویت عملکرد و بهره‌وری با فناوری و زیرساخت‌های موجود ترکیب خواهد شد.

نویسنده:

Lavanya Rathnam نویسندۀ حرفه‌‌ای وبلاگ‌های فنی و مالی است. متفکر خلاق‌‌، محتواساز و محقق سرسخت که در توضیح ایده‌های پیچیده برای مخاطبان مختلف تخصص دارد.

یک پرسش و پاسخ نویسنده

چالش‌های پیش روی شرکت‌های بسیار بزرگ در پذیرش SD-WAN چیست؟

SD-WAN نوید بزرگی دارد و به سرعت در حال بلوغ است. من موافقم‌‌، SD-WAN یک ساختار شبکه‌‌ای برای نسل بعدی است؛ زیرا سازمان‌ها به فضای ابری می‌روند و Hybrid WAN و Hybrid IT یک ضرورت به شمار می‌آید. من اعداد کمتر از ۲۰٪ را نیز دیده‌ام‌‌، در درجۀ اول در بخش متوسط بازار.

تفاوت SD-WAN و SDN

/0 دیدگاه/در , , , /توسط

مقایسه SD-WAN با WAN

شبکه‌های WAN سنتی مبتنی بر روترهای معمولی هرگز برای فضای ابری طراحی نشده‌‌‌اند.‌‌‌ آن‌ها معمولاً نیاز دارند تا تمام ترافیک شبکه ــ از جمله ترافیک مربوط به فضای ابری ــ دفاتر شعبه به مرکز یا هستۀ دادۀ مرکزی را دوباره پس بکشند که در آن خدمات پیشرفتۀ بازرسی امنیتی قابل استفاده است. تأخیر ناشی از backhaul عملکرد برنامه را مختل کرده و منجر به تجربۀ کاربری ضعیف و از بین رفتن بهره‌وری می‌شود.

بر خلاف معماری سنتی WAN روتر محور‌‌، مدل SD-WAN برای پشتیبانی کامل از برنامه‌های میزبانی شده در مراکز دادۀ پیش‌فرض‌‌، فضاهای ابری عمومی یا خصوصی و خدمات SaaS مانند Salesforce.com‌‌، Workday‌‌، Office 365 و Dropbox در حین ارائه طراحی شده است. بالاترین سطح عملکرد برنامه مربوط به آن‌ها می‌شود.

 

 

SaaS

ساختار SD-WAN چگونه کار می‌کند؟

SD-WAN شرکت‌های ابری را قادر می‌سازد تا کیفیت بهتری از تجربۀ QoEX ‌‌‌را برای کاربران خود استفاده کنند. SD-WAN با استفاده از هوش و شناسایی برنامه‌ها‌‌، مسیریابی آگاه از برنامه را در سراسر WAN فراهم می‌کند. هر کلاس از برنامه‌های کاربردی QoS و سیاست‌های امنیتی مناسب را دریافت می‌نماید‌‌، همه مطابق با نیازهای تجاری.

دسترسی امن به اینترنت با استفاده از IaaS و SaaS ترافیک برنامه با بالاترین سطح عملکرد فضای ابری را‌‌‌ فراهم می‌کند، در حالی که از شرکت در برابر تهدیدات محافظت می‌نماید‌. برخلاف SD-WAN‌‌، مدل روتر محور متداول، عملکرد کنترل را در تمام دستگاه‌های شبکه توزیع می‌کند و به سادگی ترافیک را بر اساس آدرس TCP / IP و ACL هدایت می‌نماید. این مدل متمایل به سفت و سخت‌‌، ناکارآمد و ابر دوستانه نیست و در نتیجه تجربۀ کاربری ضعیفی دارد.

زمان تغییر کرده است و شرکت‌ها از فضای ابری استفاده می‌کنند و در نرم‌افزار به عنوان سرویس SaaS‌‌‌ اشتراک می‌گیرند. در حالی که کاربران به طور سنتی برای دسترسی به برنامه‌های تجاری به مرکز دادۀ شرکتی متصل می‌شدند‌‌، اکنون در فضای ابری به همان برنامه‌های مشابه دسترسی پیدا می‌کنند.

در نتیجه‌‌، WAN سنتی به این دلیل مناسب نیست که پس کشیدن مجدد تمام ترافیک ــ از جمله آن مقصد برای فضای ابری ــ از دفاتر شعبه تا دفتر مرکزی را با تأخیر مواجه می‌کند و عملکرد برنامه را مختل می‌نماید. SD-WAN ساده‌سازی WAN‌‌، هزینه‌های کمتر‌‌، بازده پهنای باند و یک رمپ یکپارچه در فضای ابری را با عملکرد قابل توجه برنامه به ویژه برای برنامه‌های حیاتی بدون تضعیف امنیت و حریم خصوصی داده فراهم می‌کند.

SD-WAN پایه در مقابل SD-WAN مبتنی بر تجارت

همۀ SD-WAN‌ها برابر نیستند ــ بسیاری از راه‌حل‌های SD-WAN راه‌حل‌های اساسی SD-WAN یا راه‌حل‌های «فقط به اندازۀ کافی خوب» به شمار می‌آیند. این راه‌حل‌ها فاقد هوش‌‌، قابلیت اطمینان‌‌، عملکرد و مقیاس مورد نیاز برای اطمینان از یک تجربۀ برتر در شبکه هستند. و به یاد داشته باشید‌‌، بدون داشتن یک شبکۀ سریع‌‌، مطمئن و با عملکرد بالا‌‌، ابتکارات تحول دیجیتال سازمانی می‌توانند متوقف شوند؛ زیرا‌‌‌ آن‌ها به برنامه‌هایی متکی هستند که به خدمات تکیه می‌کنند و به نوبۀ خود به شبکه اطمینان زیادی دارند. SD-WAN یک موضوع داغ است و تصمیمات استراتژیک را در داخل شرکت هدایت می‌کند. بنابراین‌‌، SD-WAN مبتنی بر تجارت چیست و چرا Basic SD-WAN به اندازۀ کافی خوب نیست؟

ارکستراسیون و اتوماسیون چرخۀ زندگی

بیشتر پیشنهادات اساسی SD-WAN و سطح تأمین لمس صفر را فراهم می‌کنند. با این حال‌‌، راه‌حل‌های اساسی SD-WAN همیشه از تنظیم کامل پایان به پایان تمام عملکردهای سیستم edge، WAN مانند مسیریابی‌‌، سرویس‌های امنیتی از جمله زنجیرۀ سرویس به سرویس‌های امنیتی پیشرفتۀ شخص ثالث و بهینه‌سازی WAN برخوردار نیستند. هنگامی که شرکت‌ها برنامه‌های جدیدی را به کار می‌گیرند یا هنگامی که یک QoS یا تغییر سیاست امنیتی مورد نیاز است‌‌، SD-WAN و مبتنی بر تجارتی است که از پیکربندی متمرکز پشتیبانی می‌کند‌‌، به این ترتیب تغییرات مورد نیاز را می‌توان به جای چند هفته یا ماه در چند دقیقه انجام داد.

خودآموزی مداوم

یک راه‌حل اساسی SD-WAN ترافیک را طبق قوانین از پیش تعیین‌شده هدایت می‌کند‌‌، معمولاً از طریق الگوها برنامه‌ریزی می‌شود. SD-WAN مبتنی بر تجارت‌‌، عملکرد بهینه برنامه را تحت هر شرایط شبکه یا تغییراتی از جمله مواقع ازدحام و هنگام بروز اختلالات ارائه می‌دهد. از طریق نظارت و یادگیری مداوم‌‌، SD-WAN تجارت محور به طور خودکار در زمان واقعی به هرگونه تغییر در وضعیت شبکه پاسخ می‌دهد. SD-WAN مبتنی بر تجارت به طور مداوم با تغییرات شبکه سازگار می‌شود و به طور خودکار در زمان واقعی با هر تغییری خود را سازگار می‌کند که می‌تواند روی عملکرد برنامه تأثیر بگذارد؛‌ از جمله ازدحام شبکه‌‌، خاموشی و خاموشی‌‌ و به کاربران امکان می‌دهد بدون دخالت دستی IT‌‌، به برنامه متصل شوند‌‌. به عنوان مثال‌‌، اگر سرویس حمل‌ونقل WAN یا سرویس امنیت فضای ابری دچار نقص عملکرد شوند‌‌، شبکه به طور خودکار سازگار می‌شود تا ضمن حفظ انطباق با سیاست‌های تجاری‌‌، جریان را تداوم بخشد.

کیفیت ثابت تجربۀ QoEx ‌‌‌یک مزیت اصلی و یک راه‌حل SD-WAN است که توانایی استفادۀ فعال از اشکال مختلف حمل‌ونقل WAN را شکل می‌دهد. یک راه‌حل اساسی می‌تواند ترافیک را بر اساس برنامه به یک مسیر واحد هدایت کند و اگر آن مسیر از کار بیفتد یا عملکرد خوبی نداشته باشد‌‌، می‌تواند به صورت پیوندی و با عملکرد بهتر هدایت شود. با این حال‌‌، با بسیاری از راه‌حل‌های اساسی‌‌، زمان‌های خرابی در اطراف قطعی‌ها در ده‌ها ثانیه یا بیشتر اندازه‌گیری می‌شوند‌‌، که اغلب برنامه‌های آزاردهنده را لغو می‌کند. یک SD-WAN مبتنی بر تجارت تمام خدمات حمل‌ونقل زیرین را به طور هوشمند کنترل می‌کند. این می‌تواند بر چالش‌های از دست رفتن بسته‌‌، تأخیر و لرزش غلبه کند تا بالاترین سطح عملکرد برنامه و QoEX را به کاربران برساند‌‌، حتی اگر سرویس‌های حمل‌ونقل WAN مختل شده باشد. بر خلاف SD-WAN پایه‌‌، SD-WAN مبتنی بر تجارت، یک وقفۀ حمل‌ونقل را به صورت یکپارچه کنترل می‌کند و یک فرایند زیر ثانیه را ایجاد می‌نماید که برنامه‌های مهم تجاری مانند ارتباطات صوتی و تصویری را قطع نمی‌کند.

تقسیم‌بندی خرد به پایان

در حالی که SD-WAN‌های اساسی معادل یک سرویس VPN را ارائه می‌دهند‌‌، SD-WAN مبتنی بر تجارت قابلیت‌های امنیتی جامع‌تر‌‌، پایان به پایان را فراهم می‌کند. علاوه بر پشتیبانی از یک فایروال مبتنی بر منطقه، مبتنی بر وضعیت‌‌، پلت‌فرم SD-WAN باید برنامه‌ریزی و اجرا کند و تقسیم‌بندی خرد به انتهای شبکه LAN-WAN- مرکز داده و LAN-WAN-Cloud را اجرا نماید. سیاست‌های امنیتی پیکربندی‌شدۀ مرکزی، به دلیل خطاهای انسانیِ کمتر، سازگارتر از مدل WAN دستگاه‌محور یا یک مدل پایه SD-WAN است که اغلب به سیاست‌های پیکربندی دستگاه به دستگاه نیاز دارند. اگر خط مشی نیاز به تغییر داشته باشد‌‌، به صورت متمرکز با SD-WAN تجارت محور برنامه‌ریزی‌شده و به هزاران گره از طریق شبکه هدایت می‌شود‌‌، ضمن اینکه سطح حمله را به طور کلی کاهش می‌دهد و از هرگونه نقض امنیت جلوگیری می‌نماید‌‌، افزایش چشمگیری در کارایی عملیاتی ایجاد می‌کند.

گرافیک SD-WAN

برک آوت محلی برای برنامه‌های ابری. بسیاری از SD-WAN‌های اساسی برخی از قابلیت‌های طبقه‌بندی برنامه‌ها را بر اساس تعاریف ثابت و ACL‌های اسکریپت دستی برای هدایت مستقیم SaaS و IaaS در اینترنت فراهم می‌کنند. با این حال‌‌، برنامه‌های ابری به طور مداوم تغییر می‌کنند. SD-WAN مبتنی بر تجارت به طور مداوم با تغییرات سازگار می‌شود و تعریف خودکار برنامۀ روزانه و به‌روزرسانی آدرس IP را ارائه می‌دهد. این باعث قطع شدن مشکلات برنامه و مشکلات بهره‌وری کاربر می‌شود.

در حالت ایدئال‌‌، مشتریان سازمانی باید به یک پلت‌فرم SD-WAN مبتنی بر تجارت روی بیاورند‌‌، که SD-WAN‌‌، فایروال‌‌، تقسیم‌بندی‌‌، مسیریابی‌‌، بهینه‌سازی WAN و توابع دید و کنترل را متحد می‌کند‌‌، همه در یک سیستم‌عامل واحد و با مدیریت مرکزی.

ببینید چرا یک پلت‌فرم متحد SD-WAN برای تحقق بخشیدن به وعدۀ تحول‌آفرین فضای ابری بسیار حیاتی است.

تفاوت بین SD-WAN در مقابل SDN

تفاوت اصلی بین SDN و SD-WAN نحوۀ استفاده از آن‌هاست. SDN در زیرساخت‌های سنتی مخابرات و مراکز داده مورد استفاده قرار گرفته است‌‌، خدمات بر اساس تقاضا‌‌، کاهش هزینه‌های عملیاتی بالا و بهبود عملکرد شبکه و استفاده از مقیاس را امکان‌پذیر می‌کند. از طرف دیگر‌‌، SD-WAN یک جایگزین مقرون به صرفه برای شبکه‌های سنتی تغییر یافته برحسب چند پروتکل MPLS است که اتصال را برای مکان‌های پراکنده از نظر جغرافیایی به صورت مقیاس‌پذیر و ایمن فراهم می‌کند.

SDN و SD-WAN هر دو بر اساس یک روش مشابه برای جدا کردن صفحه کنترل از صفحه داده برای هوشمندتر کردن شبکه هستند. از نظر معماری از بسیاری جهات شبیه هم هستند:

 

  • مدیریت یا اتوماتیک سازی متمرکز ــ صفحه کنترل
  • عملکرد انتقال داده توزیع شده ــ صفحه داده
  • سیاست‌های مسیریابی ترافیک مبتنی بر برنامه

 

نتیجه تفاوت های بین این دو فناوری SD-WAN و SDN:

 

SD-WAN SDN
مستقر در دفاتر شعبه و مراکز داده معمولاً در مراکز داده استفاده می‌شود
ارکستراسیون متمرکز، کنترل و تأمین، لمس نقطۀ صفر اتوماتیک سازی و کنترل متمرکز
جداسازی صفحه کنترل و انتقال داده جداسازی صفحه کنترل و انتقال داده
فناوری جدید است، اما خیلی سریع بالغ می‌شود بلوغ فناوری مدت زیادی طول کشیده است
فیزیکی، مجازی، x86- لوازم خانگی در فضای ابری تغییرات تخصصی سخت‌افزاری کالا و خود کالا
پس‌انداز حاصل از استفادۀ کمتر از هزینه‌های حمل‌ونقل و زیرساخت‌های WAN و بهبود کارایی عملیاتی پس‌انداز حاصل از بهبود کارایی عملیاتی است