رایانش ابری چیست ؟

رایانش ابری از کجا به وجود آمد ؟

پيدايش مفهوم اساسي رایانش ابری به دهة 1950 برميگردد. جان مك كارتي در سال 1961 هنگام سخنرانی بیان کرد: محاسبات ممکن است روزی به مانند ابزار عمومی، سازماندهی شوند. (جورج و همکاران، 2011).

در شرکت های فناوری اطلاعات، هیچ تعریف تخصصی واحدی برای رایانش ابری وجود ندارد و کاربران آن را بر اساس درک خود تعریف می کنند. همچنین برنامه ها، پلت فرم و زیرساخت از طریق اینترنت می باشد. رایانش ابری  در تعریف ساده تر آن “ارائه خدمات کامپیوتر در اینترنت” به جای پرداخت هزینه به تولید و فن آوری اطلاعات نصب شده بر روی کامپیوتر شخصی است که ممکن است  برای نگه داری داده ها و نرم افزارها از امکانات شرکت های دیگر نیز استفاده شود (پیله وری و اربابیان ، 2011)

به اين ترتيب، هر زمان كه منابع خصوصي مؤسسه آموزشي يا پژوهشی مورد نظر براي راه اندازي و نگهداري سيستم يادگيري و آموزش الكترونيكي كافي نباشد، مي توان ماشين هاي مجازي مورد نياز آن را بر روي ابر عمومي به اجرا درآورد. بنابراين، سرويسی ارائه مي شود كه با تلفيق « ابر هيبريد » يادگيري و آموزش الكترونيكي در يك سرويس هاي ابر خصوصي و عمومي در سطوح مختلف زيرساخت، بستر و نرم افزار از مزاياي هر دو مدل برخوردار خواهد بود به اين ترتيب، ضمن ساده تر شدن امكان مقياس پذيري سيستم، امكان به كارگيري كارآمد و بر حسب نيازِ منابع فراهم مي شود و هزينه هاي مديريت منابع، راه اندازي و نگهداري سيستم ارائه دهندة سرويس يادگيری و آموزش الكترونيكي كاهش مي يابد. (پیله وری و داوری ، 1394)

موسسه ملی استاندارد و فناوری امریکا  رایانش ابری را یک مدل برای دسترسی آسان، همه جا حاضر و در زمان نیاز  معرفی می کند. در این تعریف، رایانش ابری به استخری  از منابع و زیرساخت های گوناگون تشبیه می شود که در آن منابع محاسباتی اعم از شبکه، خادم ها، برنامه های کاربردی و سرویس ها براساس نیاز، قابل پیکربندی می باشند. این دسترسی در کمترین زمان ممکن توسط ارائه دهندگان سرویس مدیریت شده و برای کاربران فراهم می گردد. (ملل و گرانس، 2011) .

تاريخچه رايانش ابری

مفاهيم ابتدايي رايانش ابري به دهه ي ۱۹۶۰ ميلادي برمي گردد. اين مفهوم كه توسط جان مک کارتی از بنيانگذاران هوش مصنوعي ارائه شد؛ بعدها مورد بررسي بيشتري قرار گرفت. اما رايانش ابري به صورتي كه در حال حاضر آن را ميشناسيم و در اختيار همگان قرار گرفته از سال ۲۰۰۶ توسط سايت آمازون انجام شده است. اين سايت در سال ۲۰۰۶ امكان دسترسي به سيستم خود را از طريق وب سرويس هاي آمازون بر پايه ي رايانش ابري ارائه كرد. وب سرويس هاي آمازون زيرساخت هاي فن آوري اطلاعات را به صورت سرويس هاي انعطاف پذير به مشتريان ارائه ميدهد كه شامل سرويس هاي رايانشي، ذخيره سازي، تحويل محتوا، پايگاه داده، تجارت الكترونيك، پرداخت و صورتحساب و … ميباشد. يك سال بعد يعني سال ۲۰۰۷، گوگل و IBMپروژه ای در مقياس بزرگ در زمينه ي رايانش ابري آغاز كردند. (آمود و رودیس 2015).

لایه های رایانش ابری

وقتی از رایانش به صورت یک ابر حرف می‌زنیم بهتر است یک ابر کامپیوتری را به دو بخش انتهایی و ابتدایی تقسیم کنیم. این دو قسمت توسط یک شبکه به هم متصل می‌شوند. این شبکه معمولاً اینترنت است. بخش ابتدایی همان قسمتی است که کاربران مشاهده می‌کنند و اطلاعات و شکل ظاهری نرم‌افزارها است. بخش انتهایی همان “ابر” کامپیوتری است که رایانش‌ها را در بر می‌گیرد. نرم‌افزاری که برای ارتباط با بخش انتهایی مورد استفاده قرار می‌گیرد نیز جزو بخش ابتدایی است. بخش انتهایی یا همان ابر، از چندین کامپیوتر و سرور و واحدهای ذخیره تشکیل شده‌است. از نظر نرم‌افزاری، ابر دارای هر گونه نرم‌افزاری می‌تواند باشد و در این میان نیز کامپیوتری وظیفه مدیریت ابر و نظارت بر ترافیک و تبادلات اطلاعات را دارد. در داخل خود کامپیوترها نرم‌افزارهای چند منظوره‌ای(میان افزار/رابط  (Middleware نیز وظیفه تنظیم پردازش‌ها و ارسال اطلاعات به ابر را دارند. در حالت کلی و جامع رایانش ابری شامل 3 لایه هست که در ادامه به شرح و تفسیر هر یک خواهیم پرداخت . مقاله باتیستا و همکاران در سال 2017 با عنوان  “یک رویکرد مبتنی بر QoS برای پردازش ابری با توجه به ویژگی های عملکرد و امنیت” ، سه لایه تاثیرگذار بر امنیت رایانش ابری (SaaSوIaaS,PaaS) را در نظر گرفته است که با توجه به مقاله مذکور ، در این پژوهش نیز از همان سه متغیر استفاده شد که در ادامه به تشریح و اندازه گیری امنیت هر یک بطور کامل خواهیم پرداخت . (باتیستا و همکاران  2017)